สาวยโสธร
ใจฮำฮอนยืนน้ำตาไหล
เคยเดิน เฮียงอ้าย ปีกลาย
งานบุญบั้งไฟ วิมานสวนแถน
แงนเบิ่งองค์นาค
คู่องค์ คันคาก แต่บ่เห็นแฟน
อยากผูกหัวใจ ใส่บั้งไฟแสน
ตกลงดินแก่น
เด้ใจพังพัง..........
..........ฮอดบุญเดือนหก
ยามฝนตกฮำพื้น
น้องได้ยืนสะอื้น
จ้นใจจื้นหนาวคักแท้หนอ
บ่เห็น ผู้บ่าว ให้ย่าวย่าว
ตั๋วน้องมารอ บ่หลูโตนน้องบ้อ
เจ้าผู้เต๊อะ ตะละหลอ หลอล่อง.......
........เหลียวเบิ่งคน ฮ้อง
เสียงจ๊วด จูดบั้งไฟแสน
น้องได้ยืนคอแงน
แน้มเบิ่งแผ่น ผืนก้อน ขี้ฝ่า
มันเซื่อบ่ได้
ซาตผู้ชายอ้อนคำวาจา
ซักแม่น้ำทั้งห้า
มาเว้าสัญญา ให้เฮาคึด นำ........
(ลำ).......เสียงดังตั้ม ดังตั้ม ดังตั้ม
กะละว่าดังตั้ม อิมะลูมบูมบำคนวิ่งสนั่น
เสียงดังตั้ม อิมะลูมบูมบำ คนวิ่งสนั่น
พุ่งทะยานไฟแตกอยู่ฮ้าน
กะเลยย้านสั่นสาย
คือจั่งอ้ายจูดใส่ตำใจ เจ็บคักหลาย
น้อล่ะคักคักหลาย พี่ชายลืมน้อง
เครือค่องน่อง น้อคำเว้าของเพิ่น
พอกะเทินอย่าเว้า ให้นางเศร้าห่วงหา.......
.......เห็นบั้งไฟแสน
ตั้งท่า สามสองหนึ่ง ไป
อยากผูกหัวใจใส่บั้งไฟลอยไปนำลม
ละล่าลมลมลม ลมตีฝ่าดังมาทมทม
ละล่าลอยลอยไป ตกหว่างใจให้อ้ายหลุบหล่ม
ซังหลาย เทียวเว้า เทียวจ่ม
หลงคารมย์บ่สมคำจา........
(เซิ้ง)........โอ่ฮะโอ่ ฮะโอ่ ฮะโอ่ สาวยโสยืนโฮยืนฮ้อง เห็นพี่น้องเซิ้งกราพย์กลอนเดิน ใจสะเทินบ่มีหม่องม่วน ล่มถ่วยล่มถ่วนเด้ใจของนาง ฮักฮ้างฮ้างละอยู่กลางสวนแถน บ่เห็นแฟนของน้องคนเก่า....
(ลำเต้ย).......ใจเหงาฮักเฮามันฮ่วน
ใจเหงาฮักเฮามันฮ่วน เห็นสายน้ำทวน
ไหลเลื้อยไหลล่อง
ไหลยาวยาว ลงซีค่องน่อง ค่องน่อง ค่องน่อง ค่องน่อง จนหลงฮ้องแม่นส่งเสียง
อยากลองเสี่ยงหัวใจเบิ่งน้อ
ผูกใส่ท่อ บั้งไฟแสนจู๊ด
ให้ไปหยุดหว่างใจของอ้าย
ตำหัวใจชายให้มันซ้ำ
น้องเจ็บจนจำบ่ลืมได้..................[จบ]