แสงจันทร์บนฟ้าสะท้อนลงเล นุ้ยนั่งไกวเปลริมเลข้องใจ
ทนนั่งยุงขบยังพอทนได้ ทนคนหลายใจไม่ไหวไม่เอา
ต้นพร้าวเอนไหวลมพัดใจเซ ความรักถูกเทลงเลลอยไกล
คนรักเป็นอื่นโดนคลื่นลูกใหญ่ พัดพาหายไปอยู่ไหนไม่รู้
*ใจเธอเค็มดั่งน้ำทะเล โซซัดโซเซเหมือนกับปลายพร้าว
**ไปอยู่แค่ไหนไซรไม่หลบบ้าน ปีใหม่สงกรานต์น้องก็ไม่เห็นหน้า
ทำบุญเดือนสิบย่างงานลากพระ พ่อแม่คอยถ้าถามหาทุกวัน
ไปอยู่แค่ไหนไซรลืมน้องได้ พี่ลืมหาดทรายชายเลพลบค่ำ
เคยเดินจูงมือหยอกล้อเล่นกัน สัญญาไว้ยังจำคำว่าพี่รักน้อง
***หากได้ยินเสียงบินหลาร่ำร้อง ให้คิดถึงน้องสาวเมืองปักษ์ใต้
****สำเนียงขับขาน ถิ่นฐานเกิดกาย บินหลาขี้ควายอย่าได้ลืมรัง
(ซ้ำ *, **, **, ***, ****)