ทุ่มเทหนอ ต่อความรัก ไม่เคยเหลือเคยเผื่อ
เชื่อใจเขา อ่อนจริงเรา ใครว่าเขาไม่ได้
ถูกทำร้าย ใจสลาย แต่สุดท้ายก็ยอมอยู่ดี
เส้นทางฝัน วางเดิมพัน ด้วยชีวิตทั้งหมด
จดจำไหม เข็ดบ้างไหม ทนไม่ไหวใจเจ็บทั้งปี
* รักเจ้าเอยก็เคยงดงาม ก่อนก็หวานดั่งปานน้ำผึ้ง
เหตุใดทำไมรักจึง กลับไม่เหลือเยื่อใยไมตรี
ปล่อยเราต้องมีน้ำตา ปล่อยท้องฟ้าของเราหม่องหม่น
โอ้ว รักเอย โปรดอย่าทิ้งกันเลย อย่าปล่อยให้ฉันต้องจมน้ำตา
พอได้แล้ว ไม่เอาแล้ว ต้องลืมเขาสักที
เก็บใจไว้ ให้คนดี พูดอย่างนี้ตลอด
คนอ่อนไหว พูดอะไร ก็คงทำไม่ได้อยู่ดี
