ก็กลัวทุกครั้ง จะพลั้งพูดไปให้เธอรู้
ชอบเธออยู่ แต่ต้องปิดบังความลับไว้
อึดอัดทุกครั้ง เพราะฉันก็กลัวจะเสียเธอไป
ต้องบังคับใจไม่ให้หวั่นไหวเมื่อใกล้เธอ
* แต่บรรยากาศนี้ช่างดีเหลือเกิน
ตาคู่นั้นยิ่งมองยิ่งเพลิน
ทนไม่ไหว เลยเอ่ยปากบอกไปอย่างนั้น
** ก็หลุดปากไปว่าฉันชอบเธอมานานมากแค่ไหน
ก็หลุดปากไปว่าฉันมีเธอในใจตั้งแต่เมื่อไหร่
มันผิดที่ดาวบนฟ้าก็ดูเป็นใจ
ทำให้พลั้งความรู้สึกออกไป
ถ้าไม่รับเอาไว้
ก็ช่วยทิ้งมันปล่อยไปใต้แสงดาว
ถ้าเธอฟังแล้ว ก็ช่วยลืมๆ ไปได้ไหม
ที่เธอลำบากใจ ฉันไม่เคยต้องการ
ขอโทษอีกครั้ง ไม่ได้ตั้งใจจะให้รำคาญ
เป็นเพราะดาวและจันทร์ทำฉันให้เผลอใจ
(ซ้ำ *,**)
This feeling is so unstoppable.
Like there’s no tomorrow.
The sky, the stars are to blame
This confession that I made.
I hope we stay the same.
(ซ้ำ **)
ถ้าไม่รับเอาไว้
ก็ช่วยทิ้งมันปล่อยไปกับแสงดาว