ต้องตอบคำถาม ใครต่อใคร
ว่าฉันนั้นเป็นอย่างไร
จะอยู่ได้ใช่ไหม เมื่อไม่มีเธอ
แกล้งทำเป็นยิ้ม พูดออกไป
ว่าฉันไม่เป็นอะไร
ทั้ง ๆ ที่ยืนแทบไม่ไหว
ร้องไห้จนหมดแรง ไม่เหลือน้ำตาให้ไหล
ทำไมต้องเป็นแบบนี้
เคยคิดไปเองว่าไหว เคยคิดไปเอง ว่าหัวใจ
จะไม่แสดง ท่าทางอ่อนแอให้ใครได้ เห็นฉันเป็นอย่างไร
บอกกับตัวเอง จะไม่ร้องไห้ แต่ก็กลั้นน้ำตาไม่ได้
มันเจ็บมากเกินกว่าที่คิดเอาไว้ รับมันไม่ไหวจริง ๆ
อยากลืมเพื่อลบ เธอออกไป
พยายามแค่ไหน
แต่ก็ยังทำไม่ไหว ไม่ได้สักที
หลับตาทุกครั้ง ยิ่งปวดใจ
ยิ่งคิดถึงเธออยู่ทุกนาที
ยังไงก็ทำใจไม่ได้
ร้องไห้จนหมดแรง ไม่เหลือน้ำตาให้ไหล
ทำไมต้องเป็นแบบนี้
เคยคิดไปเองว่าไหว เคยคิดไปเอง ว่าหัวใจ
จะไม่แสดง ท่าทางอ่อนแอให้ใครได้ เห็นฉันเป็นอย่างไร
บอกกับตัวเอง จะไม่ร้องไห้ แต่ก็กลั้นน้ำตาไม่ได้
มันเจ็บมากเกินกว่าที่คิดเอาไว้ รับมันไม่ไหวจริง ๆ
ร้องไห้จนหมดแรง ไม่เหลือน้ำตาให้ไหล
ทำไมต้องเป็นแบบนี้
เคยคิดไปเองว่าไหว เคยคิดไปเอง ว่าหัวใจ
จะไม่แสดง ท่าทางอ่อนแอให้ใครได้ เห็นฉันเป็นอย่างไร
บอกกับตัวเอง จะไม่ร้องไห้ แต่ก็กลั้นน้ำตาไม่ได้
มันเจ็บมากเกินกว่าที่คิดเอาไว้ รับมันไม่ไหวจริง ๆ
