แค่สบ สายตา สะเทือนหัวใจ
แค่อยู่ ใกล้กัน ใจพลันอ่อนไหว
คล้ายรู้จักเธอ สักหนแห่งใด
ในความทรงจำ
จากคนที่ปิดตัวเอง ไม่มีหนทางไป
จากใจที่อยู่เดียวดาย ไม่มีจุดหมายอะไร
แล้วเธอก็เดินเข้ามา ทำให้ ฉันรู้ ยังไม่สายไป
เมื่อมีเธอ ชีวิตฉันก็มีความหมาย
โลกของฉันที่พังทลาย กลับฟื้นได้ด้วยใจของเธอ
อยากหลับตา กุมมือเธอข้างกันเสมอ
อย่าให้เราต้องพรากจากกัน อยากหยุดวันและคืนเอาไว้
อธิษฐานให้คนนั้นที่ฝันใฝ่ ก็คือเธอ
ได้ตื่น ขึ้นมา มีเธอ ข้างกาย
ได้พิง หัวใจ กันไป อย่างนี้
ไม่ขออะไร แค่ขอได้มี
แต่เธอเท่านั้น
