เวลา นาที ไม่มีคอย
แล้วเลย ผ่านไป ควรต้องปล่อย
ดื้อดึง ฉุดรั้ง อย่าทำ มันเลื่อนลอย
รักที่ ว่าดี เธอทิ้งไป
เสียใจ คือฉัน แทบปางตาย
แล้วมา วันนี้ กลับมา บอกเสียดาย
สติเธอคงเสียหาย
ฉันมีวันคืนที่ดีกว่าจากวันนั้น
ชีวิตที่ไม่มีเธอกลายเป็นบทเรียนสำคัญ
ในเมื่อเธอบอกว่าเจอสิ่งที่ดีกว่าฉัน
จะกลับมาทำไม
เรื่องเรามันเลยผ่านไปนานแล้วเธอ
เธอตายจากใจฉันไปนานแล้วเธอ
ถ้านี่คือผลของการตัดสินใจในวันนั้น
ถ้านี่คือผลของกรรม
ฉันขอสมน้ำหน้าเธอ
ไหนว่า มันดี ที่มีกัน
ไม่เคย เจอใคร ดีดั่งฉัน
แล้วเธอก็กลาย เป็นคนทำลายมัน
ฉันเจ็บ แล้วฉันต้องจำ
ฉันมีวันคืนที่ดีกว่าจากวันนั้น
ชีวิตที่ไม่มีเธอกลายเป็นบทเรียนสำคัญ
ในเมื่อเธอบอกว่าเจอสิ่งที่ดีกว่าฉัน
จะกลับมาทำไม
เรื่องเรามันเลยผ่านไปนานแล้วเธอ
เธอตายจากใจฉันไปนานแล้วเธอ
ถ้านี่คือผลของการตัดสินใจในวันนั้น
ถ้านี่คือผลของกรรม
ฉันขอสมน้ำหน้าเธอ
(พูด) อยากมองว่าเป็นคนเลว หรือใจร้าย ก็แล้วแต่เลย
แต่วันที่เธอมาทำร้ายกัน ไม่เคยมีใครเห็นใจกันบ้างเลย
คนมันเจ็บเป็น มันก็แค้นเป็น
ไม่ได้อยากเป็นแบบนี้ แต่สะใจอะ
เวลากรรมมันทันตาเห็นน่ะ
(หัวเราะ)
ไงล่ะ ไงล่ะ เจ็บไหมล่ะ การเป็นขยะน่ะ
ไงล่ะ ไงล่ะ แสบไหมล่ะ ถูกมองเป็นเศษสวะ
ไงล่ะ ไงล่ะ จำได้ไหม อาการแบบนี้น่ะ
ความรู้สึกแบบนี้แหละ ที่ฉันทนทรมานทุกวัน
So taste your own medicine
Remember the pain you’ve got and learn your sin
ฉันอยากเห็นเธอโอดครวญทุกวัน จนเป็นอาจิณ
ทุกความดีงามในใจ กูพร้อมโยนทิ้ง
เชี่ย! กูสะใจว่ะ! กูสะใจว่ะ! กูสะใจว่ะ! กูสะใจโว้ย!
เรื่องเรามันเลยผ่านไปนานแล้วเธอ
เธอตายจากใจฉันไปนานแล้วเธอ
ถ้านี่คือผลของการตัดสินใจในวันนั้น
ถ้านี่คือผลของกรรม
ฉันขอสมน้ำหน้าเธอ
อภัยอะไรกันหนอเธอ
เธอตายจากใจฉันไปนานแล้วเธอ
ถ้านี่คือผลของการตัดสินใจในวันนั้น
ถ้านี่คือผลของกรรม
ฉันขอสมน้ำหน้าเธอ
