เฮามันไทบ้าน ชีวิตโสตาย
ขอพลีร่างกายให้เวียกให้งาน
ผู้แส่ผู้สาว อย่าสิคิดแม้หย่างผ่าน
สิแซวให้เพิ่นย่าน จนเมียบ้านบ่ถืก
กะอยู่ม้มมื้อ ไปตามสไตล์ไทเฮา
มีบักสองซาวด์แทนผู้สาวมาครองใจ
สวนเสเฮฮา ตามประเฮาไป
ผู้สาวบ่สนใจ กะส่างเขาแหลว
ย้อนว่าอ้าย คาแต่เมา คาแต่เมา
มันก็เลย บ่มีคนเอา บ่มีคนเอา
มักผู้ใด๋ กะเพย้อนเมา เพย้อนเมา
เป็นขี้เหล้า ผู้สาวบ่แนม
ย้อนว่าอ้าย คาแต่ถอน คาแต่ถอน
เปิดมุ้งเข้านอน เหม็นแต่เหล้า เหม็นแต่เหล้า
เช้าสายบ่ายมา มีแต่เมา มีแต่เมา
เลยบ่มีไผเอา กะจั่งโสดนี่ล่ะ
หย่างหาเซ็นเหล้าอ้อมบ้าน นั่นคืองานถนัด
ได้เหล้าเอามาครอบครอง มุ่งเข้าฐานทัพหลังวัด
ฮ้องเอิ้นหมู่พวกเพื่อนฝูง ให้ฟ้าวมาตามนัด
มาเมาหม่องเก่าหม่องเดิม เฟียกำแพงวัด
ย้อนว่าอ้าย คาแต่เมา คาแต่เมา
มันก็เลย บ่มีคนเอา บ่มีคนเอา
มักผู้ใด๋ กะเพย้อนเมา เพย้อนเมา
เป็นขี้เหล้า ผู้สาวบ่แนม
ย้อนว่าอ้าย คาแต่ถอน คาแต่ถอน
เปิดมุ้งเข้านอน เหม็นแต่เหล้า เหม็นแต่เหล้า
เช้าสายบ่ายมา มีแต่เมา มีแต่เมา
เลยบ่มีไผเอา
ย้อนว่าอ้าย คาแต่เมา คาแต่เมา
มันก็เลย บ่มีคนเอา บ่มีคนเอา
มักผู้ใด๋ กะเพย้อนเมา เพย้อนเมา
เป็นขี้เหล้า ผู้สาวบ่แนม
ย้อนว่าอ้าย คาแต่ถอน คาแต่ถอน
เปิดมุ้งเข้านอน เหม็นแต่เหล้า เหม็นแต่เหล้า
เช้าสายบ่ายมา มีแต่เมา มีแต่เมา
เลยบ่มีไผเอา กะจั่งโสดนี่ล่ะ