วันนี้อ้ายโทรมา ถามว่าน้องเป็นหยังคือเงียบไป บ่มีข้อความ บ่โทรทักทายเหมือนเคย
ส่างเว้า ไปเป็นหนออ้าย ผู้ใดกันแน่เงียบเฉย โทรไปหลายครั้งบ่รับสายเลย ลืมแล้วบ่
* ก็คิดว่าคนลืมกัน คิดว่าสำคัญบ่พอ ก็อายเป็นตัวละน้อ เลยบ่ฮู้สิเฮ็ดจังใด๋
** อยากโทรหาใจสิขาด อยากฟังเสียงยามหวั่นไหว อยากโทรหาใจสิขาด อยากฮู้ว่าอ้ายอยู่ใส
ก็กลัวจะรบกวนผู้คนงานหลาย เลยบ่กล้าโทรไป ได้แต่คอย (ทั้งที่ใจคิดฮอด)
ดีใจที่อ้ายโทรมา หวังว่าต่อไปนี้คงบ่ลืม ปล่อยคนทางนี้ คิดมากจนซึมเหม่อลอย
อย่าส่งติดต่อยากหลาย เป็นไผก็ต้องใจน้อย แค่หลอกให้หวังหรือยังให้คอย บอกกันได้บ่
