เป็นคนปอนๆนอนท่ง เงินในถงส่ง ยังมีบ่หลาย
ความหล่อกะบ่ปานได๋ พุสาวย่างกายบ่อยากแนมหน้า
มีดีแต่หากินหมาน ตึกแหกางดางใส่เบ็ดได้ปลา
ชีวิตติดคูอยู่นา วาสนา มีมาพอซำนี่
กะอยากมีอยู่พุสาว พอได้มาซอย นึ่งข้าวเป่าไฟ
ป้อนยา ยามบ่ซำบาย อยู่เคียงข้างกายพอให้บ่เหงา
แต่บุญความฮักบ่หลาย ฮักสาวคนได๋กะได้แต่เศร้า
หัวใจอ้ายซำเฟียงเน่า บ่มีไผ๋เอาไปหอมดอมดม
อ้ายคนตีนเหยียบตม มันคงบ่สมได้ดมแก้มนาง
เจ้าพุแก้มบางบาง หน้าใส ใส อยู่ไกลเกินฝัน
เอาหญ้าให้ควาย เลี้ยงไก่อยู่ท่งอยู่ไฮ่เฮ็ดได้แค่นั้น
เจ้าซำนางฟ้าเทิ่งสวรรค์ คนจนต้อยต่ำแค่ฝันกะผิดแล้ว
BH.เป็นแค่เฟียงเน่าที่แช่ในน้ำ
แค่เจ้ามาเหยียบย่ำ กะเป็นบุญหลาย
