ผลบุญเก่าทำให้เฮาได้พบกัน
แต่..ละวันก็เปลี่ยนเวียนหมุนไป
จากคนเคยฮักกลับต้องกลายห่างไกล
กลัวหัวใจ..เจ้าเปลี่ยนไปเหลือเกิน
สิ่งที่อ้ายคิด สิ่งที่เจ้าหวัง
ยิ่งนานวัน มันก็ยิ่งเลือนลาง
เจ้าผู้แก้มปายร่ายเทม้าง อ้ายกลางทาง
ฮักที่เฮาสร้าง..มื้อนี้ คงจบลง
*ผลละบุญของหัวใจ แค่ได้ใช่เพียงขั้นเวลา
บ่อาจสิ่มาเป็นคู่กลาย
ผลสุดท้าย…เจ้าปล่อยอ้ายให้กลายเป็นหมาย
** สิลืมเจ้าได้จังได๋ ..กะใจมันยังฮัก
แล้วเจ้าคือบอกปาก…ว่าบ่เคยฮักอ้ายเลย
โอ้….หัวใจเจ้าผู้ทรามเชย สิเฉลยให้อ้ายแน..ก็บ่ได้
สิลืมเจ้าได้บ่ ก็ย้อนกำลังสิตาย..
เจ็บปวด ทรมานไปทั้งใจ
จากวันนี้ สิอยู่ให้ได้ แม้ข้างกายสิบ่มีเจ้า *(คือเก่า)