หอมเอยหอมดอกลั่นทม
กลิ่นลอยตามลมเคล้ากลิ่นเส้นผมของนาง
กลิ่นหอมละมุนเหมือนดังกลิ่นกรุ่นสองปราง
แม้นได้แนบแอบเนื้อของนาง ใครบ้างจะทนอยู่ไหว
หอมเอยหอมกลิ่นเกล้านาง
ไม่เคยจืดจางหอมไม่ลาร้างหัวใจ
ดอกหอมลั่นทมน้องแซมเสียบผมวิไล
น้องปลดให้มอบแทนหัวใจ ว่าเราเคยได้รักกัน
ลานรักสลักหัวใจลั่นทมเอนก้านกิ่งไหว
หลบสายลมไล่จูบพัลวัน
ช่างเหมือนแก้มสาว เจ้าหลบแก้มขาวหนีจูบไม่ทัน
สองแก้มเจ้านั้นแดงระเรื่อเจือสีชมพู
* หอมเอยหอมกลิ่นแก้มนวล
กลิ่นยังอบอวลย้อนสายลมหวนชื่นชู
ลั่นทมหอมมาเหมือนเจอหน้าตาโฉมตรู
คิดถึงน้องแก้มสีชมพู ณ ลานแอบชู้ลั่นทม
( ซ้ำ * )
