ต้องปิดแผ่นฟ้าด้วผ่ามือ เพื่อให้อยู่ได้เพียงข้ามมื้อไป กับลมหายใจที่บ่มีทาง
เมื่อเจ้าบ่ลืมเขา อ้ายติถอยหลีกทางให้ดอกหนา ถึงติเหนี่ยวรั้งกะติฮักได้แค่เงา
หากอยู่กันไปแล้วเบื่อคนอ้ายกะคนบ่แม่นควายอ้ายกะมีหัวใจคือคนอื่นเขา
บ่อยากเจ็บกับความหวัง ที่มันฮ้างมันน้ำเน่า สุขเพียงชั่วคราว..ชั่วคราว
เมื่อทนบ่ไหวทางใครทางมัน สุขเท่านั้นกับสัญญาฮ้างๆ
เมื่อทนบ่ไหวกะคนละทาง ใจเป็นลายต่างให้นางนั่นทิ่มอ้ายสา
ย้อนว่าเจ้าบ่แม่นเพียงล่อใจอ้ายเออจนจ่อย จังสับขาหลอกอ้ายปันถึกขวาน
ฮักเจ้าเหมิดหัวใจ แต่อ้ายได้เพียงน้ำตา ถิ่มกันสาเริ่มต้นกับชีวิตใหม่
เมื่อทนบ่ไหวทางใครทางมัน สุขเท่านั้นกับสัญญาฮ้างๆ
เมื่อทนบ่ไหวกะคนละทาง ใจเป็นลายต่างให้นางนั่นถิ่มอ้ายสา
เมื่อทนบ่ไหวกะคนละทาง ใจเป็นลายต่างให้นางนั่นถิ่มอ้ายสา
ใจเป็นลายต่างให้นางนั่นถิ่มอ้ายสา…….
