A.1 ลืมกันง่ายง่ายป่านไม้ไอติม ถืกเขาหลอกซิมแล้วถิ่มปล่อยป๋า พอหมดราคาส่ำหมาบ่มีเจ้าของ คนฮักกันมันเป็นแนวได๋ ส่อยบอกหัวใจให้ฮู้สักครั้ง ฮักเทื่อได๋บ่เคยสมหวัง มีแต่น้ำตา
A.2 เป็นย้อนอีหยังคือจั่งหลายใจ ผู้นั่นเป็นไผเขามีหยังดี เจ้าจั่งค่อยหนีบ่มีวี่แววสิคืนมา บ่คิดพ้อบ่มื้อกอดกัน บ่คึดพ้อบ่คำสาบาน คั่นสิฮักแล้วทรมานสั่นกะไปโลด
H.คนโปรดที่เจ้าฮักกัน คนนั้นเขามีหยังดี เศษไม้ไอติมคนนี้ ให้อ้ายวีถิ่มลงไปสา แม่นเจ็บกะสิอดเอา คั่นแม่นเหงาสิหายาทา ก็เป็นแค่คนไร้ค่า ถิ่มโลดสาอย่ามาสนใจ
A.3 ลืมกันง่ายง่ายป่านเศษใบปลิว ที่ลอยระริ้วไปตามแรงลม ฮักเก่ามันขม บ่สมกับคนหลายใจ เจ็บเทื่อนี่เป็นครูสอนฮัก แต่เจ็บคักเกินสิทนไหว สิบ่ยอมเป็นคนใจง่าย ให้ใจต้องเจ็บ
(ซ้ำ H / A.3)
