สมน้ำหน้าหัวใจ ที่ไม่มีใครๆต้องการ
เมื่อวัยหวาน ฉันไม่เคยต้องการผู้ใด
จวบจนวันนี้ ร่วงโรย แค่จะขอใคร
หล่นจากฟ้า สักคน แต่ก็ไม่เห็นมีใคร
เหมือนกุหลาบที่ไร้หนาม พร้อมจะอยู่ใกล้มือ
พร้อมให้คนเด็ดถือ ยอมได้ง่ายดาย
คอยสักคน ได้ดมได้ดอม
คนที่เขายอม ให้ฉันรับใช้ แต่ก็ไม่มี
นึกถึงครั้งกุหลาบ เพิ่งสวยเพิ่งเริ่มจะงาม
แต่มีหนาม ไม่ให้มือผู้คนเข้าใกล้
จวบจนวันนี้ ร่วงโรย แค่จะขอใคร
หล่นจากฟ้า สักคน แต่ก็ไม่เห็นมีใคร
เหมือนกุหลาบที่ไร้หนาม พร้อมจะอยู่ใกล้มือ
พร้อมให้คนเด็ดถือ ยอมได้ง่ายดาย
คอยสักคน ได้ดมได้ดอม
คนที่เขายอม ให้ฉันรับใช้ แต่ก็ไม่มี
เหมือนกุหลาบที่ไร้หนาม พร้อมจะอยู่ใกล้มือ
พร้อมให้คนเด็ดถือ ยอมได้ง่ายดาย
คอยสักคน ได้ดมได้ดอม
คนที่เขายอม ให้ฉันรับใช้ แต่ก็ไม่มี
เหมือนกุหลาบที่ไร้หนาม พร้อมจะอยู่ใกล้มือ
พร้อมให้คนเด็ดถือ ยอมได้ง่ายดาย
คอยสักคน ได้ดมได้ดอม
คนที่เขายอม ให้ฉันรับใช้ แต่ก็ไม่มี