คนเคยฮักกัน หมายหมั้นปั้นมือเอาไว้
คิดว่าสิได้ มาไว้ให้ผู้เฒ่าแยง
คบมาตั้งนาน อ้ายนั้นบ่เคยระแวง
สิมีคนแย่ง แบ่งใจให้ไผเข้ามา
เทียวฮับเทียวส่ง ไปไสมาไสกับอ้าย
ขึ้นรถซ้อนท้าย กอดอ้ายกะแน่นอยู่หนา
คือบ่บอกจักคำ ว่านั้นแค่เพียงมารยา
กลับมาบอกลา ดื้อ ดื้อส่ำคือถูกแทง
* ตั๋วอ้ายเฮ็ดหยัง น้องนางคือเฮ็ดจั่งซี้
เจ้าบ่หลูโตนอ้ายตี๊ คนที่เฝ้าฮักเฝ้าแพง
คำหวานเคยเว้า บัดนี้มีเขามาแซง
ฮักอ้ายถูกแย่ง คำแพงบ่หลูโตนอ้าย
จากนี้อ้ายคง นั่งงงเป็นคนเบิดค่า
ให้วันเวลามันฆ่ารอยช้ำในใจ
คงบ่นานดอกตี๊ อ้ายนี้คงทำใจได้
อยากบอกนางไว้ อย่าเฮ็ดกับไผอีกเด้อ
( ซ้ำ * )