ไม่มีอะไรเหลือ ให้ฉันได้ยินดี
ให้ฉันได้ยิ้มให้เธอ ดั่งเมื่อวาน
เมื่อเธอไม่ปรับตัว และฉันไม่ปรับใจ
ไม่ว่าแก้ไขเท่าไร ก็ไม่พอ
เสียใจมากพอ
ท้อ ยืนไม่ไหว
ที่รักเธอทิ้งใจ
ไม่จริงใช่ไหม ที่เธอจะไป
รักเราอยู่ไหน … ใจฉันสั่น
ถูกลมพัดไป … ไม่กลับมา
รักกันอย่างนี้ … มีไหมค่า
หากว่าฉันลืม ได้ง่าย ดายอย่างนั้น … ก็คงจะดี
ไม่มีอะไรเหลือ ให้ฉันได้ยินดี
ต่อจากนี้ ที่มี คือเมื่อวาน
เสียใจมากพอ
ท้อ แทบยืนไม่ไหว
ที่รัก …. เธอทิ้งหัวใจของฉันลงไป
ไม่จริงใช่ไหม … ที่เธอจะไป
รักเราอยู่ไหน … ใจฉันสั่น
ถูกลมพัดไป … ไม่กลับมา
รักกันอย่างนี้ … มีไหมค่า
หากว่าฉันลืม ได้ง่าย ดายอย่างนั้น … ก็คงจะดี
รักเราอยู่ไหน … ใจฉันสั่น
ถูกลมพัดไป … ไม่กลับมา
รักกันอย่างนี้ … มีไหมค่า
หากว่าฉันลืม ได้ง่าย ดายอย่างนั้น … ก็คงจะดี
ก็คงจะดี …. ก็คงจะดี …. ก็คงจะดี …. ก็คงจะดี ….
ก็คงจะดี …. ก็คงจะดี ….
ถ้าไม่มีเธอก็คงจะดี ….
ถ้าไม่มีเราก็คงจะดี ….
ก็คงจะดี