สร่างจากความเหงา เคยถืกผู้สาวเฮ็ดให้เสียใจ
เคยคิดว่าสู้บ่ไหว เมื่อเขาปันใจไปให้คนอื่น
ยอมรับว่าท้อเมื่อเขามาขอเปลี่ยนเส้นทางเดิน
ชีวิตต้องมาเผชิญกับความเปลี่ยนแปลงอ้ายรับบ่ทัน
เหมือนฟ้าเมตตาได้ส่งเจ้ามาเย็บแผลหัวใจ
ชีวิตที่หมดความหมายเคยถืกทำลายกลับฟื้นคืนมา
ฮักในอดีตเคยเป็นแค่คนที่มันไร้ค่า
คงเป็นเพราะวาสนาที่ได้นำพาเจ้ามาใกล้ใจ
**เป็นจั่งแพรน้อยพยุงอ้ายลอยทวนธารน้ำตา
ถึงเจอมากมายปัญหาเจ้ายังบอกว่าสิสู้นำกัน
เจ้าเอาฮักแท้ช่วยสมานแผลของอ้ายไว้ทัน
ความเจ็บจากฮักวันนั้นถ้าบ่มีเจ้าอ้ายคงต้องตาย
*ขอมอบใจกายที่หมดความหมายเคยถืกเขาหย่ำ
ขอลบทุกความทรงจำเปลี่ยนเป็นความฮักภักดีต่อเจ้า
ต่อจากมื้อนี้สิบ่มีแล้วความจำเรื่องเขา
สิมีแค่เพียงสองเฮาอยู่ในหัวใจของชายเคยเจ็บ
ต่อจากมื้อนี้สิบ่มีแล้วความจำเรื่องเขา
สิมีแค่เพียงสองเฮาอยู่ในหัวใจ ของชายเคยเจ็บ
