ต้องจบจริงจังทั้งที่ยังจริงใจ
เมื่อหนทางไปสองเราเจอทางตัน
ถ้าบ่จำเป็นก็บ่ต้องเห็นหน้ากัน
ปรับความสัมพันธ์ คบกันเป็นอ้ายเป็นน้อง
ขอเก็บข้าวของออกจากห้องใจอ้าย
พบหน้าคราวใดบ่ไว้ใจเจ้าของ
อ้ายเป็นตาฮักเป็นตากอดเป็นตาจอง
แต่มาเจอน้องตอนมีเจ้าของหัวใจ
บ่กล้าเจอย่านเผลอใจไปกอด
เพราะความคึดฮอดมันบ่เข้าไผออกไผ
บ่กล้าเจอย่านเผลอแล่นไปกอด
ย่านหาที่จอดให้ความคึดฮอดบ่ได้
ต้องฝึกใจดำทั้งทั้งที่น้ำตาไหล
บ่ยอมรับสายเมื่อยามที่อ้ายโทรหา
เมื่อสุดทางฮักก็อย่ามากั๊กเป็นกิ๊ก
น้องขอเดินหลีกจากเส้นทางคบหา
เป็นมือที่สามเพราะความบ่ฮู้เมื่อผ่านมา
ไถ่บาปด้วยน้ำตาก่อนโบกมือลาแฟนเพิ่น
บ่กล้าเจอย่านเผลอใจไปกอด
เพราะความคึดฮอดบ่เข้าไผออกไผ
บ่กล้าเจอย่านเผลอแล่นไปกอด
ย่านหาที่จอดให้ความคึดฮอดบ่ได้
ต้องฝึกใจดำทั้งทั้งที่น้ำตาไหล
บ่ยอมรับสายเมื่อยามที่อ้ายโทรหา
เมื่อสุดทางฮักก็อย่ามากั๊กเป็นกิ๊ก
น้องขอเดินหลีกจากเส้นทางคบหา
เป็นมือที่สามเพราะความบ่ฮู้เมื่อผ่านมา
ไถ่บาปด้วยน้ำตาก่อนโบกมือลาแฟนเพิ่น
