ในวันนั้นที่เธอจากไป
ก็ไม่รู้จะลืมเธอได้วันไหน
อยากจะลุกขึ้นมาได้ใหม่
แต่ในวันนี้ไม่มีแรง
รออะไร ร้องทำไม
ใครให้มึงมาเศร้าให้เสียเวลาว่ะ
ไอ้นั่นมันเป็นใคร ช่างมันอย่าใส่ใจ
ก็แค่ไปกับฉัน
(เห้อออ เห้ยมึง เจ็บว่ะ ไม่ไหวว่ะ)
ยังลุกขึ้นยืนไม่ไหว
ก็ใจมันให้เขาหมด
จะกินจะนอนตอนไหนก็เห็นเป็นหน้าเขาหมด
มองนาฬิกาเดินวนกลับมาเหมือนชีวิตฉัน
ก็ไม่เข้าใจเหมือนกันทำไมต้องเขาคนนั้น
หยุด! คิดอะไรเนี่ยหยุด!
คิดถึงเขาที่สุดหรอ?
ให้เวลากับใจ เอาไปทำไรตามความรู้สึก
เดี๋ยวมึงจะได้ฝึก รักตัวเอง เข้าใจ๋?
อย่าปล่อยน้ำตามันไหลซ้ำๆ
*ช่างมัน!! รักที่มันพังโยนทิ้งไป
ช่างมัน!! ไม่อยากจะเศร้าอีกเหมือนเคย
ช่างมัน!! พร้อมกันตะโกนว่าแม่งเอ๊ย
(แม่งเอ๊ยยยย)
ทิ้งมันไป เริ่มต้นใหม่ เก็บหัวใจเอาไว้สักแปบนึง
คิดว่าคงลืมได้แล้ว
แต่มันก็ยังไม่แคล้ว
เผลอคิดถึงเรื่องราวของเรา
บอกตัวเองให้ move on
เพราะวันนี้เขานั้น gone
All his love is gone~
พอคิดอีกทีมันก็ดีแล้วที่เขาไป
ก็ให้มันรู้ไปเลยว่าใครกันแน่ต้องเสียใจ (ฮือ)
อ่ะ ไม่เป็นไรพรุ่งนี้ก็ค่อยไปหาใหม่
เพราะว่าคืนนี้เพื่อนมันขอ ให้ปล่อยจอยปล่อยใจ
ช่างแห้วมัน (ห้ะ?) ช่างหัวมัน (อ๋อ)
มึงถูก มึงแน่ ขอแค่เลิกรักมัน
ชอบทำอะไรให้เพื่อนต้องย้ำ พอซ้ำก็น้ำตาซิก
อย่าทำให้บอยพาโบ้ เพราะมึงจะโง่ละอีกนิดนึง
ช่างแม่งไปให้สุด
เอาที่เราสนุก
ร้องไห้ไปทำไมเดี๋ยวน้ำตาไหลก็มาสะอึกหรอก
ฮึบนะมึงต้องอึด
รักตัวเอง เข้าใจ๋?
อย่าปล่อยน้ำตาไปไหลให้มัน
(*)
ช่างแม่งละไอ่***
