7 นาฬิกา ฉันนั่งรถออกไปด้วยความว่างเปล่า
ถนนที่มันทอดยาว ในยามเช้าที่สดใส
8 นาฬิกา ฉันวิ่งเข้าโรงเรียนไปให้ไว
และในทันใด มันได้ทำให้ฉันนั้นได้ เจอกับเธอ
10 นาฬิกา ในวิชา ภาษาไทย
มองออกจากห้องนี้ไป ในทันใดเธอเดินผ่านมา
11 นาฬิกา ฉันเหม่อลอยไม่ได้สนใจ
หมดจากคาบนี้ไป หวังจะได้พบเธอคนนั้น
*ใน 12 นาฬิกา เธอผ่านมาอีกครั้ง
สิ่งที่เรียนไปทั้งวัน ลืมหมดเลย
เพราะตอนนี้ แค่ได้มอง เธอผ่านไปเฉยๆ
เด็กติ๋มอย่างฉันนั้นเอย ทำอย่างไร
14 นาฬิกา ฉันต้องเรียนกับครูเอื้อมพร
กินอิ่มแล้วมันง่วงนอน สั่งสมอง ไม่ให้หลับไหล
16 นาฬิกา เสียงออดดังขึ้นมาแล้วไง
เลิกเรียนวันนี้ไป ฉันคงได้ เรื่องเธอเป็นบทเรียน
*ใน 12 นาฬิกา เธอผ่านมาอีกครั้ง
สิ่งที่เรียนไปทั้งวัน ลืมหมดเลย
เพราะตอนนี้ แค่ได้มอง เธอผ่านไปเฉยๆ
เด็กติ๋มอย่างฉันนั้นเอย
ก็ตัวฉันไม่กล้าบอก บอกออกไปอย่างนั้น
ก็ยังหวังว่ามีซักวัน เราจะได้รู้จักกัน