เป็นคนปลอบใจแค่เพียงชั่วคราว
เหมือนไม่เคยผูกพัน ไม่คิดยาว
แค่วันเหงา ๆ ของเรา
เป็นเพียงแค่รักที่มันเทา ๆ ก็เท่านั้น
เป็นคนที่เธอนั้นมาพักใจ
หายเหนื่อย หายเจ็บแล้วก็หายไป
ไม่ควรต้องคิดอะไรไกลมากมาย
ผ่านไป ไม่นานเธอก็ลืม
ยิ่งหยุดยิ่งห้ามเท่าไหร่ แต่ทั้งหัวใจ
ทำไมมันยังคิดถึงแต่เธอ
ใจมันก็รู้ แต่ก็ยังรักเธอ
มันคือความรัก รักเล่น ๆ เท่านั้น
ไม่ควรต้องคิดถึงกัน
ไม่ต้องมีความฝัน ไม่ต้องมีกันและกันไว้
รู้ รักเล่น ๆ เท่านั้น มีเพียงแต่ฉันที่คิดไปไกล
สุดท้าย แค่ฉันที่เสียใจ
เวลาดี ๆ ที่เราเคยผ่าน ได้ไม่นาน
เหมือนห่าง ๆ บินแค่บางวัน
ก็เป็นแค่คนที่มันหลงรักกัน
เกือบจริง แต่ไม่จริงสักที
ยิ่งหยุดยิ่งห้ามเท่าไหร่ แต่ทั้งหัวใจ
ทำไมมันยังคิดถึงแต่เธอ
ใจมันก็รู้ แต่ก็ยังรักเธอ
มันคือความรัก รักเล่น ๆ เท่านั้น
ไม่ควรต้องคิดถึงกัน
ไม่ต้องมีความฝัน ไม่ต้องมีกันและกันไว้
รู้ รักเล่น ๆ เท่านั้น มีเพียงแต่ฉันที่คิดไปไกล
สุดท้าย แค่ฉันที่เสียใจ
มันคือความรัก รักเล่น ๆ เท่านั้น
ไม่ควรต้องคิดถึงกัน
ไม่ต้องมีความฝัน ไม่ต้องมีกันและกันไว้
รู้ รักเล่น ๆ เท่านั้น มีเพียงแต่ฉันที่คิดไปไกล
สุดท้าย
ก็เป็นแค่ความรัก รักเล่น ๆ เท่านั้น
ไม่ควรต้องคิดถึงกัน
ไม่ต้องมีความฝัน ไม่ต้องมีกันและกันไว้
รู้ รักเล่น ๆ เท่านั้น มีเพียงแต่ฉันที่คิดไปไกล
สุดท้าย แค่ฉันที่เสียใจ
สุดท้าย ฉันต้องเสียใจ