ฉันนั่งมองดูที่รูปถ่าย ที่เราได้เคย ได้ถ่ายคู่กัน
แม้เป็นเศษเสี้ยวของกล้องที่พัง ถึงเราจะค่อยซ่อมมัน
จนมันได้เลือนได้ลางจางหายไป
* เพราะฉันนั้นไม่เคยหายไป แม้ไกลสักเท่าไหร่
ดอกไม้นั้นฉันมอบให้เธอ เธอยังจะรับมันไว้หรือเปล่า
make you feel my love , oh u every tonight
think about you know? มันอาจจะยังไม่สาย
ตอนที่นอนละเมอ เธอโคตรน่ารักชิบหาย
ในคำคืนราตรี ได้เจอกันที่moonlight
(*)
ไม่ได้อยากจะให้มัน ฉันก็คงจะไม่ทัน..หรอ
ไม่ได้อยากจะใกล้กัน แม้ไม่ได้อยู่ด้วยกัน..ต่อ
ฉันไม่อยากจะหายไป มันก็คงต้องหายไป..ไกล
ฉันก็คงต้องออกไปให้ได้แล้ว
(*)