ตอนประถมใครก็ชื่นชม ชมว่าเธอนั้นสวยเด่น
พอ ป.สอง ดูซิดู วันไหว้ครูเธอถือพาน
พอ ป.สาม ไม่ต้องถาม เธอน่ารักเกินกว่าใคร
ช่วง ม.ต้น เธอชอบกีฬา วิ่งกรีฑาได้ที่หนึ่ง
พอ ม.สอง วิชาขับร้อง ใครก็ชมว่าเพราะจัง
พอ ม.สาม วิชาวาดเขียน แน่นอนรูปเธอสวยกว่าใคร
ต่างกับฉันอย่างสิ้นเชิง ที่ไม่มีใครสนใจ
เพื่อนในรุ่นยังจำไม่ได้เลย
เรียนก็เรียนไม่ค่อยเก่ง ครูสอนยังไม่ฟังอีก
ดันทะลึ่งไปคิดถึงเธอ
หากเป็นวิชาที่ต้องสอบ ฉันรับรองต้องท็อปเรื่องเธอ
ม.สี่ นั้นเธอตั้งใจเรียน เธอก็เรียนได้ที่หนึ่ง
พอ ม.ห้า ช่วงกีฬาสี เธอแถมยังได้เป็นลีด
ปีสุดท้าย ประธานรุ่น แน่นอนว่าเธอก็ได้เป็น
แต่ว่าฉันยังเหมือนเดิม ที่ไม่มีใครสนใจ
เพื่อนในรุ่นยังจำไม่ได้เลย
เรียนก็เรียนไม่ค่อยเก่ง ครูสอนยังไม่ฟังอีก
ดันทะลึ่งไปคิดถึงเธอ
หากเป็นวิชาที่ต้องสอบ ฉันรับรองต้องท็อปเรื่องเธอ
ยิ่งตอนช่วงมหาลัย เธอก็งามกว่าผู้ใด
เธอได้ขึ้นเป็นดาวมหาลัย
แต่ว่าฉันยังเหมือนเดิม ที่ไม่มีใครสนใจ
เพื่อนคณะยังจำไม่ได้เลย
เรียนก็เรียนไม่ค่อยเก่ง จารย์สอนยังไม่ฟังอีก
ดันทะลึ่งไปคิดถึงเธอ
หากเป็นวิชาที่ต้องสอบ ฉันรับรองต้องท็อปเรื่องเธอ