จ้องมองแสงไฟ
ที่มันพรั่งพราว
ส่องแสงสวยงาม
ยามค่ำคืน
มีคำขอใด
ที่ได้คร่ำครวญ
วอนให้ลมช่วยพาออกไป
วอนให้ใจฉันยังไม่ตาย
* แม้มันจะจบไป แม้มันจะย้ำเตือน
แม้ว่าความรักที่ยังต้องรอ
ยังไม่ต้องการใครอื่น
แม้ว่ากาลเวลา จะทำให้ฉันร้อนรน
กับความรักที่ยังจำว่าเจ็บช้ำเพราะว่าฉันนั้นต้องรอ
** ไม่เป็นไรฉันไม่เป็นไร
ไม่เป็นไรฉันยังเดินไหว
เก็บเอาความทุกข์ที่มันเกิดใน จิตใจ
ไม่เป็นไรฉันยังคงยิ้ม
ไม่เป็นไรฝืนเอาไว้
มันยังติดตรึง อยู่ข้างในใจ
เรื่องวันนั้น ของฉัน และเธอ
/*