ผ่านเวลากันมาตั้งนานก่อนที่เจ้าบอกสิเลิกลา
บทสรุปสุดท้ายของข่อยต้องจมกับน้ำตา
และนี่คือสิ่งที่ได้มา ทั้งที่ข่อยให้ใจไป
อยากถามดวงจันทร์สักครั้ง เป็นหยังฮักไพต้องช้ำใจ
โอใจเอย โอใจน้อย เป็นหยังต้องเจ็บปวดเรื่อยไป
รึอาจเป็นกรรมที่เคยกระทำเอาไว้
เป็นหยังหัวใจถึงเจ็บบ่จำ วอนจันทร์ช่อยบอกกันมา
เห็ตดีกับเขามามากท่อใด เขากะยังคงบ่เห็นค่า
เป็นหยังเวลาข่อยไปฮักไพ คือต้องมาโดนเขาทิ้งไป
รึแค่เอาตัวไปอยู่ผิดที่ กับคนที่เขาบ่มีใจ
เสียใจมากพอแล้วกับการที่จากลา
ภาวนาให้พ้นกับเรื่องที่ช้ำใจ
ทุกเรื่องราวเลวร้ายแค่เพียงต้องปล่อยวาง
ลืมเลือนทุกสิ่งให้หายไป
ทั้งที่ตัวข่อยเป็นผู้ภักดี และย้านว่าข่อยสิเสียเจ้าไป
ย้านว่านางสิเสียน้ำตา สักวันสิเห็ตให้เจ้าฮ้องไห้
แต่มันกลับกลายเป็นตัวข่อยเอง ที่ต้องถืกเจ้าทำร้ายกัน
ที่ผ่านมามันบ่มีค่า เห็ตดีกับเจ้าก็เท่านั้น
ย้อนเห็ตผลอันใดที่เจ้าต้องไป ที่เจ้าจากไกลบ่ลา
ทั้งที่ข่อยยังฮัก ทั้งที่ยังฮู้สึกกับเจ้านั้นบ่แปพัน
เห็ตดีกับเจ้ามาหลายส่ำใด ส่ำใดกะส่ำนั้น
และในสุดท้ายมันกะบ่มีค่า
เป็นหยังหัวใจถึงเจ็บบ่จำ วอนจันทร์ช่อยบอกกันมา
เห็ตดีกับเขามามากท่อใด เขากะยังคงบ่เห็นค่า
เป็นหยังเวลาข่อยไปฮักไพ คือต้องมาโดนเขาทิ้งไป
รึแค่เอาตัวไปอยู่ผิดที่ กับคนที่เขาบ่มีใจ
อย่าสิลืมดอกคำเว้าจาต้านของอ้าย
คำเว้าที่เจ้าเคยฝากไว้ มาบัดนี้คำเว้านั้นผันแปร
อุกใจแฮง ที่อ้ายมาเหยียบใจกัน
น้ำตาไหลด้วยความแพ้ ย้อนว่าคนเบิ่ดใจ
กะนึกว่าอ้ายสิฮักแท้ บ่จืดจางหายไป
แต่สุดท้ายกะต้องปวดร้าว
เป็นหยังหัวใจถึงเจ็บบ่จำ วอนจันทร์ช่อยบอกกันมา
เห็ตดีกับเขามามากท่อใด เขากะยังคงบ่เห็นค่า
เป็นหยังเวลาข่อยไปฮักไพ คือต้องมาโดนเขาทิ้งไป
รึแค่เอาตัวไปอยู่ผิดที่ กับคนที่เขาบ่มีใจ