ผิดก็ว่าไปตามผิด (ไคแน่)
ถูกก็ว่าไปตามถูก เพื่อนเอยกูฮู้กูจักกับโตมึงดีอยู่
(จักกับโตมึงดีอยู่)
มึงสิหมาไม่แดกชั่วเลวจริงแท้แค่ใหน ใครพูดกูบ่สนดอก
มันก็แค่พวกใจปลาช่อนมุดใต้คีย์บอร์ด
อย่าสิมาสอนมาแต่งให้กูเป็นหยัง กูรู้บ่อต้องมาบอก
บักขี่กะตืกทำทรงมาสอน โตมึงยังเอาบ่รอด
ซางมันเถาะแหล่ง ปล่อยแม่มันบักแหล่ง
เรารู้ในแบบของเราสไตล์ของเรา
ผิดก็ว่าไปตามผิด (ไคแน่)
ถูกก็ว่าไปตามถูก เพื่อนเอยกูฮู้กูจักกับโตมึงดีอยู่
(จักกับโตมึงดีอยู่)
ผิดก็ว่าไปตามผิด (ไคแน่)
ถูกก็ว่าไปตามถูก เพื่อนเอยกูฮู้กูจักกับโตมึงดีอยู่
มองตากันก็รู้
บักแหล่งเอ้ย บักแหล่งเอ้ย บักแหล่งหล่า
มันก็คนหูขี้แหละสู (เอิ่ว) กูบ่เก็บมาใส่ใจดอกสู (เอิ่ว)
ไผสิว่ามึง ซังมึง แต่ไส ปล่อยไป เข้าใจ เฮ็ดไป อย่าไปย่านมัน อย่าไปเสียใจ
สางมันบักแหล่งมึงเซื่อกู
เมื่อยามตะเว็นตกค่ำ เฮากลับมาพ้อ มานั่งตั้งวงคือเก่าล่ะหมอ เป็นตะม่วน
โอ้ยเป็นแต่คัก เว่าเรื่องความฮัก เรื่องความหลัง แกงหน่อไม้จั๊กหม้อแน่หนา แต่ว่าแต่ว่า ไผเฮ็ดมึงจ่า ไผเฮ็ดมึงบอกกูมา กูสิไปตีแข่วมัน
ซางมันเถาะแหล่ง ปล่อยแม่มันบักแหล่ง
เรารู้ในแบบของเราสไตล์ของเรา
ผิดก็ว่าไปตามผิด (ไคแน่)
ถูกก็ว่าไปตามถูก เพื่อนเอยกูฮู้กูจักกับโตมึงดีอยู่
(จักกับโตมึงดีอยู่)
ผิดก็ว่าไปตามผิด (ไคแน่)
ถูกก็ว่าไปตามถูก เพื่อนเอยกูฮู้กูจักกับโตมึงดีอยู่
มองตากันก็รู้
ไผสิว่ามึงซัว ซางแม่ ไผสิว่าบ่ดีซางพ่อ กูรู้กูจักกับโตมึงดีอยู่ จักกับโตมึงดีอยู่
ไผสิว่ามึงซัว ซางแม่ ไผสิว่าบ่ดีซางพ่อ กูรู้กูจักกับโตมึงดีอยู่ มองตากันก็รู้
บักฮูขี้