เข้าใจดีว่าพี่มันร้าย
เหยียบดวงใจแทบแตกสลาย เหมือนตายทั้งเป็น
ไม่เคยจะเห็นคุณค่าและความหมาย
ดีแต่ทำให้ช้ำ ทำให้ต้องเสียใจ
ซ้ำมา ซ้ำไป มันคงไม่สายถ้าพี่อยากจะขอโทษ
ที่ทำให้เธอต้องร้องไห้ อย่างนี้
พี่ผิดไปแล้วขอวอนน้องแก้วได้โปรดอย่าเคืองเลยจงเห็นใจ
ขาดเธอไปเหมือนดวงฤทัยจะขาดลงในเพียงชั่วพริบตา
พี่มันเลวขอเริ่มต้นใหม่ให้พี่ชดใช้ด้วยคำสัญญา
ว่าจะรักแก้วตาจนชีพวาย
ผิดกี่คราให้อภัย ให้เธอนั้นย่ำยีหัวใจ
กี่ถ้อยคำที่ลวงหลอกกัน เกิดรอยแผลซ้ำเติมให้ช้ำ
มองกลับมาในวันที่สาย
ปมในใจมันคงไม่หายเหมือนตาย
ก็ไม่มีทางที่จะให้เธอย้อนมา
เธอเพียงกลับมาทำร้ายจิตใจ ฉัน
เจ็บที่ยกหัวใจให้ไปแล้วถูกทำร้ายไม่มีชิ้นดี
ถูกกระทำทั้งย่ำทั้งยี ราวกับไม่เคยมีใจให้กัน
จากวันนี้ขอหนีให้ไกล คนที่ทำร้าย แม้ตายจากกัน
ก็ไม่มีวันจะกลับไปรักได้ดังเดิม
ราวถูกสั่งสังหารหาได้เชื่อคำกล่าวอ้างไม่
ไม่เคยมีเหตุกลับมองเป็นเศษทั้งที่เป็นคนเคยเคียงใกล้
ดังฤทัยพี่แตกสลาย พี่หลงอนงค์จะเผลอไป
ถูกลงอาญาผิดพลั้ง อภัยสักครั้งพี่เสียใจ
เจ้าอสุราใคร่ทรามลวงหลอกอุบายมาดลใจ
ประหนึ่งให้พี่ต้องพลั้งฤทัยสาบานว่าจริงให้ต้องตาย
ต่อให้กลายเป็นผงธุลี นับจากชาตินี้ไม่คลายหายโกรธา
พี่ผิดไปแล้วขอวอนน้องแก้วได้โปรดอย่าเคืองเลยจงเห็นใจ
ขาดเธอไปเหมือนดวงฤทัยจะขาดลงในเพียงชั่วพริบตา
พอได้แล้วขอหนีให้ไกลไม่อยากกลับไปให้ต้องโศกา
อีกกี่น้ำตาไม่อาจชดใช้ได้ดังเดิม
พอเถิดหนาไม่ต้องรื้อฟื้นตอนที่เจ็บปวดเธออยู่ที่ใด
ต่อให้ยื้อจนชีพมลาย มันก็คงไม่มีวันหวนมา
พี่มันเลวขอเริ่มต้นใหม่ให้พี่ชดใช้ด้วยคำสัญญา
ว่าจะรักแก้วตาจนชีพวาย