ไม้หลายลำจังเป็นป่า
ฮวมไฮ่นาจังว่าท่ง
บวชมีศีลจังเอิ้นสงฆ์
ฝนฮวมลงจังเป็นหนอง
ต่างคึต่างแท้น้อ
ใจฮักที่ฮ่วมก่อฮวมกันบ่เป็นน้อง
ดั่งทะเลที่ถมบ่เต็ม ถังน้ำมีฮูป่อง
มีแต่สิล่องสิไหล
ปานฮักอ้ายที่แพ้จาว
ซอมเบิ่งใจเจ้าของ
นั่งงอล่องง่องจนได้ฮ้องเอิ้นเอา
เขามีคนในใจที่บ่ได้เอิ้นว่าเฮา
เลี้ยงไว้จนเยา
เกือบเเม่นเฮามอดม้วย
ลาก่อนเด้อหม่อมซู้
บุญบ่ยู้ขออ่านอ่วย
ขอลาแก้มอ่วยส่วย
อ้ายสิอ่วยไปทางไกล
ใจเจ้าบ่มีหม่องจ่ง
อ้ายกะคงต้องทำใจ
แม่นแถลงแต่งไว้
ว่าฟ้าปี้นบ่เปลี่ยนแปร
เปิดป่องฟ้า
ฝากเทวดาเบิ่งแยงแม่ดวงแด
มื้อนี้ลูกหลานยอมเเพ้
ขออ่านอ่วย
