ขอโทษสักกี่ครั้ง ยังไม่ดังพอ จะขอให้เธออภัย
โว้ โอ โอ ต้องมาชดใช้ด้วยความเจ็บช้ำ
แค่คืนเดียวที่เหงาเหงา และมีเขาเข้ามาหา
แค่สบตาก็แทบจะทนไม่ไหว
โอ้เธอช่างยั่วยวน ต่อให้รู้ว่าไม่ควร
แต่ก็ชวนปั่นป่วนไปทั้งใจ
พยายามจะไม่คิด ทำไม่ได้เลยสักนิด
เข้ามาชิดจนใครเล่าจะทนไหว
ต่อให้มีคนในใจ แต่ก็เผลอลืมมันไป
ว่ามีใครที่ฉันรักอยู่
ไม่บอกก็รู้จะลงเอยอย่างไหน
เธอคงจะไม่อภัยให้ฉัน
ค่ำคืนนั้นที่ฉันทำผิดพลั้งลงไป
เป็นเพราะฉันนั้นยั้งใจไม่ทัน
และคืนนี้ที่ฉันต้องมานั่งเสียใจ
เพราะฉันคงไม่มีวันได้เธอนั้นคืนมา
ไม่คิดไม่ฝันว่าฉันจะโง่อย่างนี้
มีรักดี ๆ กับคนที่ดีแต่ก็ยังมีคนอื่น
แค่เวลาเพียงชั่วคืน ทำให้รักที่ยั่งยืน
กลายเป็นฟืนถูกเผามลาย
ไม่บอกก็รู้จะลงเอยอย่างไหน
เธอคงจะไม่อภัยให้ฉัน
ค่ำคืนนั้นที่ฉันทำผิดพลั้งลงไป
เป็นเพราะฉันนั้นยั้งใจไม่ทัน
และคืนนี้ที่ฉันต้องมานั่งเสียใจ
เพราะฉันคงไม่มีวันจะได้เธอนั้นคืนมา
ต่อให้ฉันขอโทษเธอกี่ครั้ง ก็ต้องชดใช้ด้วยความเจ็บช้ำ
ค่ำคืนนั้นที่ฉันทำผิดพลั้งลงไป
เป็นเพราะฉันนั้นยั้งใจไม่ทัน
และคืนนี้ที่ฉันต้องมานั่งเสียใจ
เพราะฉันคงไม่มีวันจะได้เธอ...
ค่ำคืนนั้น (ที่ฉันทำผิดพลั้งลงไป)
และคืนนี้ (ที่ฉันต้องมานั่งเสียใจ)
ค่ำคืนนั้น (ที่ฉันทำผิดพลั้งลงไป)
และคืนนี้ (ที่ฉันต้องมานั่งเสียใจ)