เราเคยเกลียดกัน
เมื่อตอนเราเป็นนักเรียน
และยังเคย มี เรื่อง กันไว้
เราเคยโกรธกัน
เมื่อเจอกันในชั้นเรียน
ไม่เคยยอมฟังผู้ใด
ไม่เคยยอม ให้กัน
ชอบทะเลาะมีเรื่อง กันทุกที
จะเป็นไงก็ช่างมัน
แต่จะให้ ยอมแพ้ เป็นไม่มี
พอเราเติบโต
กลับเปลี่ยนแปลงความคิดเดิม
และเราลืม ที่ ทำ กันไว้
ทำความเข้าใจ
ไม่ให้ใครมาซ้ำเติม
จูงมือ พา กัน ก้าวไป
หนักใจเราช่วยกัน
หากปัญหา มีอยู่ เราไม่กลัว.
หากว่าเราจะช่วยกัน
ไม่มีวัน ความหวัง จะมืดมัว
เพื่อนไม่เคย ไม่เคยทิ้งกัน
ไม่ว่าความฝัน
นั้นจะไกล สักเท่าไร
จะหกล้ม ซม ซาน เมื่อใด
เพื่อนจะปลอบใจ.
ไม่มีคน ที่จะ รู้ใจ
ไม่มีใครรัก
และตามใจ เหมือนเพื่อนเก่า
จะทำไง ตาม ใจ แต่เรา
เพื่อนเรารักจริง
จะมีกี่คน ที่จะเคยมีเพื่อนดี
และให้เรา ทำ ตาม ความฝัน
จะมีกี่คน ที่เต็มใจจะร่วมทาง
และเข้าใจ ใน ความสำคัญ
ยิ่งที่ยิ่งผูกพัน
เพื่อนเท่านั้นจะอยู่ กันเรื่อยไป
เพื่อนเป็นไงก็เป็นกัน
กอดคอกัน เอาไว้ จนวันตาย
เพื่อนไม่เคย ไม่เคยทิ้งกัน
ไม่ว่าความฝัน
นั้นจะไกล สักเท่าไร
จะหกล้ม ซม ซาน เมื่อใด
เพื่อนจะปลอบใจ.
ไม่มีคน ที่จะ รู้ใจ
ไม่มีใครรัก
และตามใจ เหมือนเพื่อนเก่า
จะทำไง ตาม ใจ แต่เรา
เพื่อนเราเข้าใจ
จะทำไง ตาม ใจ แต่เรา
เพื่อนเรารักจริง
