ละพอแต่เปิดผ้ากั้ง ออกมานั่งรำพัน พรรณนา
ถึงเรื่องราวความหลังที่ค้างคา อดีตฮักที่ผ่านมายังฝังใจ
โลกใบนี้ที่มันเคยโสภา ตั้งแต่อ้ายบอกลากะถึงคราเปลี่ยนไป
คิดฮอดตอนฮักกันยามได๋ หน่ำเหล้าเข้าไปว่าสิลืมยังตื่มเก่า
เบิ้ดไปหลายส่ำได๋กับ คำว่าดื่มให้ลืมเขา
กะเห็นมีแต่เมาบ่ลืมจักเถื่อ
เปลืองเหล้าคิดฮอดอ้ายแล้วเปลืองเหล้า
คอบว่าอยากลืมเขาเมาแล้วจั่งไคแน
ดื่มเข้าไปให้มันทุเลาบาดแผล
ดื่มให้ลืมเรื่องราวที่บ่โสภา
เปลืองเหล้าคิดฮอดอ้ายแล้วเปลืองเหล้า
คอบว่าอยากสิลืมเรื่องราวที่ผ่านมา
ดื่มให้เมาแล้วฟ้าวลืมเขาสา ขั่นมื้ออื่นยังคงมีน้ำตา
จั่งมายกแก้วใหม่
หยุดเรื่องราวความฮักเอาไว้ก่อน
ให้น้ำตามันสอนว่าความเจ็บมันเป็นจั่งได๋
คำสัญญาสิฮักกันตลอดไป บ่ได้มีไว้บอกฮักเข้าใจบ่
เบิ้ดไปหลายส่ำได๋กับ คำว่าดื่มให้ลืมเขา
กะเห็นมีแต่เมาบ่ลืมจักเถื่อ
เปลืองเหล้าคิดฮอดอ้ายแล้วเปลืองเหล้า
คอบว่าอยากลืมเขาเมาแล้วจั่งไคแน
ดื่มเข้าไปให้มันทุเลาบาดแผล
ดื่มให้ลืมเรื่องราวที่บ่โสภา
เปลืองเหล้าคิดฮอดอ้ายแล้วเปลืองเหล้า
คอบว่าอยากสิลืมเรื่องราวที่ผ่านมา
ดื่มให้เมาแล้วฟ้าวลืมเขาสา
ขั่นมื้ออื่นยังคงมีน้ำตา จั่งมายกแก้วใหม่
ขั่นแหม่นยกเบิ้ดแก้วนี้แล้วดีกรีบ่ส่อยลืมเขา
กะบ่ต้องกินดอกเปลืองเหล้าให้ฟ้าวเมือนอน
ขั่นแหม่นยกเบิ้ดแก้วนี้แล้วเป็นสีอยากฟ้อน
กะจัดอีกโปรสองโปรสาก่อน บ่เมาบ่ต้องเมือ
เปลืองเหล้าคิดฮอดอ้ายแล้วเปลืองเหล้า
คอบว่าอยากลืมเขาเมาแล้วจั่งไคแน
ดื่มเข้าไปให้มันทุเลาบาดแผล
ดื่มให้ลืมเรื่องราวที่บ่โสภา
เปลืองเหล้าคิดฮอดอ้ายแล้วเปลืองเหล้า
คอบว่าอยากสิลืมเรื่องราวที่ผ่านมา
ดื่มให้เมาแล้วฟ้าวลืมเขาสา ขั่นมื้ออื่นยังคงมีน้ำตา
จั่งมายกแก้วใหม่
ดื่มให้เมาแล้วฟ้าวลืมเขาสา
ขั่นมื้ออื่นยังคงมีน้ำตา จั่งมายกแก้วใหม่
