หากว่าเธอนั้นจะไป ก็คงไม่เป็นไร
ก็จะไม่ฝืนรั้งตัวเธอเอาไว้
มันก็ถูกอยู่แล้วที่เธอเลือกเขา
หากว่าเธอนั้นจะลา ก็ขอให้เธอโชคดี
ส่วนฉันนั้นขอโทษที
ที่ไม่ใช่ผู้ชายที่เธอเคยวาดไว้…
คั่นแม่นเจ้ามีชู้แล้ว อย่าลืมซายผู้ถามไถ่
คั่นเจ้ามีใหม่แล้ว อย่าลืมข่อย ผู้ถ่าคอย
ได้แต่อ้อนวอนขอนั่งลงคุกเข่า
ก่อนเธอจะไปก่อนได้หรือเปล่า
จูบล่าสุดท้ายตรงที่หน้าผาก
วันใดวันนึงเธอก็ต้องจาก
ให้เขาดูแลเธอดีกว่า เก็บข้าวของของเธอที่มีค่า
ต่อจากนี้คงไม่ได้พบ
คงไม่ได้เจอคงไม่ได้เห็นหน้า
เป็นครั้งสุดท้ายก่อนที่หัวใจสลาย
ก่อนที่เธอจะจากไป
ฉันอยากจะกอดเธออีกสักครั้ง
สุดเขตประเทศไทย
เมื่อไหร่ที่เธออยากกลับมาหา
นั่งมองตะวันจะโผล่ขึ้นฟ้า
ฉันยืนรอเธอตรงที่หน้าผา
หากว่าเธอนั้นจะไป ก็คงไม่เป็นไร
ก็จะไม่ฝืนรั้งตัวเธอเอาไว้
มันก็ถูกอยู่แล้วที่เธอเลือกเขา
หากว่าเธอนั้นจะลา ก็ขอให้เธอโชคดี
ส่วนฉันนั้นขอโทษที
ที่ไม่ใช่ผู้ชายที่เธอเคยวาดไว้…
เคยได้ฮัก เคยได้ฮัก เคยได้หอม
เคยได้เป่าแคนลำให้เจ้าฟัง
หรือว่าเจ้าลืมผู้บ่าวอีสานไปแล้วบ่หล่า
ฮอดเดือนธันวาลืมหนาวพัดมาเยือน
ตั้งแต่มื้อเจ้าไป เจ้าเป็นจั่งได๋แล้วน้อน้องนาง
ย้ายไปอยู่กับเขา เขาเบิ่งเขาแงงเจ้าดีบ่นาง
อ้ายถ่า อ้ายคอยเจ้าอยู่หม่องเก่า
หากมื้อได๋เสียมาจากเขา
อ้ายสิเป็นคนซับน้ำตาเอา
ขอให้ความทุกข์มาอยู่กับอ้าย
มันจบไปแล้วก็ตั้งนาน
มันผ่านไปแล้วก็ตั้งโดน
ยังบ่มีไผสักคนสิเข้ามาแทนที่เจ้า
ยังคงคึดฮอดคือเก่า ถึงเจ้าสิมีคนใหม่
เจ้าคงสิฮักเขาหลายแนมเบิ่งบ่เห็นฮอดหน้า
เจ้าลืมคำสัญญา เจ้าลืมคำสาบาน
ฟ้าดินเป็นพยาน ว่าฮักของเฮาเป็นนิรันดร์
แต่ว่าสุดท้ายเจ้าก็ลืมอ้ายไปคือเก่า
แต่ว่าสุดท้ายตัวเจ้าก็ลืมฮักเฮา…
หากว่าเธอนั้นจะไป ก็คงไม่เป็นไร
ก็จะไม่ฝืนรั้งตัวเธอเอาไว้
มันก็ถูกอยู่แล้วที่เธอเลือกเขา
หากว่าเธอนั้นจะลา ก็ขอให้เธอโชคดี
ส่วนฉันนั้นขอโทษที
ที่ไม่ใช่ผู้ชายที่เธอเคยวาดไว้…
