ได้เห็นแววตา ไม่เหมือนเดิม
คิดเรื่องอะไร เหมือนมีอะไร
ดูมืดมน ดั่งอาทิตย์ร่วงหล่น
ตกลงที่ใด ค้นหาจิตใจ
อยู่ตรงนี้ไม่เป็นไร ยังมีฉันที่เข้าใจ
อย่าเพิ่งคิด ให้มากไป
เจ็บปวดตรงไหน หรืออย่างไร
เหนื่อยใช่ไหม สิ่งใดที่ทำร้าย ยังค้างอยู่ในใจ
หาก เธอไม่ยอมเอ่ย เธอไม่ยอมบอก
ไม่มีคำตอบ ก็ไม่ต้องบอก ช่างมันปะไร
(ปล่อยไว้ที่เดิมแล้วเดินช้าๆ)
แต่ ฉันจะยังอยู่ และจะไม่ห่าง
ในความมืดมิด จะเคียงข้างกันเหมือนเดิม
(เหมือนเดิม)
ใบไม้หล่น ยังรอฝนพร่างพรม
ชโลมจิตใจ ไม่ช้าก็จะหาย
อยู่ตรงนี้ไม่เป็นไร ยังมีฉันที่เข้าใจ
อย่าเพิ่งคิด ให้มากไป
เจ็บปวดตรงไหน หรืออย่างไร
เหนื่อยใช่ไหม สิ่งใดที่ทำร้าย ยังค้างอยู่ในใจ
หาก เธอไม่ยอมเอ่ย เธอไม่ยอมบอก
ไม่มีคำตอบ ก็ไม่ต้องบอก ช่างมันปะไร
(ปล่อยไว้ที่เดิมแล้วเดินช้าๆ)
แต่ ฉันจะยังอยู่ และจะไม่ห่าง
ในความมืดมิด จะเคียงข้างกันเหมือนเดิม
จะดีร้ายสักเพียงใด ยังมีฉันที่เข้าใจ ฉันยังอยู่
อยู่ตรงนี้ไม่เป็นไร ยังมีฉัน สิ่งใดที่ทำร้าย ยังค้างอยู่ในใจ
หาก เธอไม่ยอมเอ่ย เธอไม่ยอมบอก
ไม่มีคำตอบ ก็ไม่ต้องบอก ช่างมันปะไร
(ปล่อยไว้ที่เดิมแล้วเดินช้าๆ)
แต่ ฉันจะยังอยู่ และจะไม่ห่าง
ในความมืดมิด จะเคียงข้างกันเหมือนเดิม
หาก เธอไม่ยอมเอ่ย เธอไม่ยอมบอก
ไม่มีคำตอบ ก็ไม่ต้องบอก ช่างมันปะไร
(ปล่อยไว้ที่เดิมแล้วเดินช้าๆ)
แต่ ฉันจะยังอยู่ และจะไม่ห่าง ในความมืดมิด จะเคียงข้างกันเหมือนเดิม
จะดีร้ายสักเพียงใด ไม่อยากให้เธอต้องทนเสียใจ ฉันยังอยู่