พยายามวิ่งหนีอดีตที่มันเกือบทำฉันตาย มันทรมานเหลือเกิน
ยิ่งพยายามเท่าไร มันเหมือนเป็นเงาติดตัวไปจนวันตาย
พยายามทำทุกวิธีที่มันบรรเทาอาการ พร่ำเพ้อถึงเรื่องวันวาน
ภาพเธอมันยังจองจำฉันอยู่ที่เดิม ต้องทนอีกนานแค่ไหน ?
ยังคงพร่ำเพ้อ ถึงเรื่องราวในวันที่เธอจากฉันไป
หลอกหลอน มาเนิ่นนานไม่อาจจะลบมันออกไป
เจ็บปวดทุกทีที่คิดถึงเธอ ยากเกินที่ฉันจะทนไหว
มากอดฉันทีแค่เพียงเสี้ยวนาที ก่อนฉันจะแตกสลาย
พยายามคิดถึงอะไรที่ทำให้เกลียดเธอ แต่แล้วมันก็ไม่มี
เพราะเธอช่างดีเหลือเกิน เป็นเพราะฉันเองที่ทำเธอเสียน้ำตา
พยายามอ้อนวอนให้เธอโปรดคิดพิจารณา
โปรดเธอจงให้อภัย แต่มันไม่ช่วยอะไร ฉันเจ็บเหลือเกิน
ต้องทนอีกนานแค่ไหน ?
ยังคงพร่ำเพ้อ ถึงเรื่องราวในวันที่เธอจากฉันไป
หลอกหลอน มาเนิ่นนานไม่อาจจะลบมันออกไป
เจ็บปวดทุกทีที่คิดถึงเธอ ยากเกินที่ฉันจะทนไหว
มากอดฉันทีแค่เพียงเสี้ยวนาที ก่อนฉันจะแตกสลาย
ทุกคืนช่างทรมาน เจ็บปวดฝืนทนมานาน ยังติดอยู่ในวันวาน
ฉันลบภาพเธอก็ไปไม่ได้
ยังคงพร่ำเพ้อ ถึงเรื่องราวในวันที่เธอจากฉันไป
หลอกหลอน มาเนิ่นนานไม่อาจจะลบมันออกไป
เจ็บปวดทุกทีที่คิดถึงเธอ ยากเกินที่ฉันจะทนไหว
มากอดฉันทีแค่เพียงเสี้ยวนาที ก่อนฉันจะแตกสลาย
