ถ้าฉันไม่ลืมตาขึ้นมา ก็ไม่ต้องรับรู้อะไร
ไม่คิดอะไรซ้ำซ้ำ ไม่เกิดคำถามมากมาย
มันไม่ใช่เรื่องจริงใช่ไหม
มันเป็นแค่เพียงความฝันใช่ไหม
แล้วทำไมน้ำตายังไหล ทำไมน้ำตายังไหล
ฉันได้แต่หยิกแขนตัวเอง
เพื่อบอกตัวเองว่าเป็นเรื่องจริง
ฉันไม่มีเธอแล้วจริงจริง
แม้ฉันอยากจะย้อนเวลา
แค่อยากจะขอให้เธออยู่ แต่มันก็เป็นไปไม่ได้
ถึงเวลาต้องเรียนรู้ การอยู่คนเดียวใช่ไหม
ไม่นานก็รู้จะผ่านมันไปยังไง
ถึงเวลาต้องเรียนรู้ การอยู่คนเดียวให้ได้
วิชาบังคับที่ใจของฉันต้องทำความเข้าใจ
ฉันว่าฉันก็ดีกับเธอ และคิดว่าเธอก็ดีกับฉัน
ถึงจะรักกันมากแค่ไหน ไม่อาจจะไปด้วยกัน
ฉันได้แต่หยิกแขนตัวเอง
เพื่อบอกตัวเองว่าเป็นเรื่องจริง
ฉันไม่มีเธอแล้วจริงจริง
แม้ฉันอยากจะย้อนเวลา
แค่อยากจะขอให้เธออยู่ แต่มันก็เป็นไปไม่ได้
ถึงเวลาต้องเรียนรู้ การอยู่คนเดียวใช่ไหม
ไม่นานก็รู้จะผ่านมันไปยังไง
ถึงเวลาต้องเรียนรู้ การอยู่คนเดียวให้ได้
วิชาบังคับที่ใจของฉันต้องทำความเข้าใจ
ฉันต้องเริ่มนับหนึ่งอีกครั้ง
จะอยากทำหรือไม่อยาก แต่ฉันจะอยู่ให้ได้
ถึงเวลาต้องเรียนรู้ การอยู่คนเดียวใช่ไหม
ไม่นานก็รู้จะผ่านมันไปยังไง
ถึงเวลาต้องเรียนรู้ การอยู่คนเดียวให้ได้
วิชาบังคับที่ใจของฉันต้องทำความเข้าใจ
