กว่าจะเข้าใจในความอ่อนหวาน กว่าจะยินยอมพร้อมใจร่วมกัน
สุขและทุกข์ร่วมกันฟันฝ่า ผ่านกาลเวลาสุขทุกข์ตรึงใจ
และสิ่งที่เริ่มมาคือความอ่อนหวาน แต่ไม่นานกลับจางเลือนหาย
จากความฝันที่เดินร่วมทาง แต่กาลเวลาพาเราจากกัน
* แล้วผมจะหาคน แบบคุณได้จากไหน แล้วผมต้องคิดไป วนมาอีกนานไหม
แล้วผมจะหาคน แบบคุณได้จากไหน จะทำอย่างไร ต่อจากนี้ ชีวิต คงไม่มีความหมาย
(เมื่อไม่มีเธอ)
เจ็บครั้งนี้ชีวิตรวนเร ทำตัวเสเพลจนเธอเจ็บช้ำ
คงคือเหตุผลที่เราเลิกกัน ไม่อาจเหนี่ยวรั้งเธอไว้ได้เลย
( * )
หากมีใครเข้ามาถามว่าเธออยู่ไหน บอกหน่อยได้ไหม ว่าฉันควรทำอย่างไร
ในคืนมืดมิด ราวกับชีวิตที่ขาดใจ ไม่อาจบอกใครว่าฉัน เจ็บปวดเหลือเกิน
อยากให้ลมพัดเธอกลับมา รักกันเหมือนเดิม ได้มั้ย
