ทุกคน คงคิดกัน
ว่าคนอย่างฉันคงไม่เคยรู้สึกอ่อนไหว
ไม่มีเลยแม้ใครที่จะมาสนใจ
ฟังเรื่องเศร้าจากปากฉัน
จะบอกใครต่อใครก็ไม่เชื่อเลย
ฉันปวดร้าวแค่ไหนที่ต้องเหงาใจ
จะระบายเรื่องราวที่มันคั่งมันค้างให้ใครฟัง
ใครก็มองว่าใจฉันแกร่ง
จริงๆ แค่น้ำแข็งที่เฝ้ารอวันจะหลอมละลาย
เพียงคนเดียวมารักษาใจ ก่อนจะสายเกินไป
ได้เพียงแค่หวัง จะมีใครซักคน
รู้ดี ไม่โทษใครไม่ว่าคนไหน
ก็คงเข้าใจฉันแบบนั้น
น้ำตา ความไหวหวั่น
ไม่ใช่ตัวฉันที่ทุก ๆ คนเคยมองเห็น
จะบอกใครต่อใครก็ไม่เชื่อเลย
ฉันปวดร้าวแค่ไหนที่ต้องเหงาใจ
จะระบายเรื่องราวที่มันคั่งมันค้างให้ใครฟัง
ใครก็มองว่าใจฉันแกร่ง
จริงๆ แค่น้ำแข็งที่เฝ้ารอวันจะหลอมละลาย
เพียงคนเดียวมารักษาใจ ก่อนจะสายเกินไป
ได้เพียงแค่หวัง จะมีใครซักคน
ใครก็มองว่าใจฉันแกร่ง
จริงๆ แค่น้ำแข็งที่เฝ้ารอวันจะหลอมละลาย
เพียงคนเดียวมารักษาใจ ก่อนจะสายเกินไป
ได้เพียงแค่หวัง จะมีใครซักคน