มาถิ่นเมืองน้ำดำ เมื่อความฮักบิ่น
ฮอดพระธาตุหมื่นหิน แผ่นดินบุญญา แห่งเมืองกาฬสินธุ์
สาวบ้านนอกคนหนึ่ง ถืกผู้บ่าวถิ่มน้ำตาริน
จึงดั้นมาเชคอิน กราบแผ่นดินหลวงปู่ศิลา
เข้าวัดด้วยน้ำตา ฮู้ดีว่า บ่ควร
ใจบ่มีผู้มีซ้วน มันเจ็บล้วนๆ จึงแหกกฏมาหา
บ่ฮู้ว่าเป็นกรรมหยัง ผู้บ่าวจังต้มจังตั๋วอีหล่า
วอนหลวงปู่ศิลา โผดผายลูกด้วยนะ คิดเสียว่าหลูโตน
ขอน้ำมนต์ จากบาตรเคาะหัว ล้างขั้วน้ำตา
เหรียญเหนือดวงยังเหลือบ่เจ้าข้า ตะกรุดคอหมาล่าความหมองหม่น
พระอุปคุต สิริจันโท มาฉุดใจโง่ๆ ที่มันเผลอเชื่อใจคน
บาปบ่น้อที่เอาเรื่องของคน มาบู๋มาหม่น ฮ่มบุญหลวงตา
หลวงปู่ศิลา สิริจันโท ขอน้ำมนต์ก้นบาตร
ส่อยลูกตัดฮักให้ขาด ตัดเขาให้ขาด ได้บ่เจ้าขา
ส่อยตัดกรรมชาติเก่า ใช้หนี้ฮักเขา ด้วยหยดน้ำตา
หลวงปู่ศิลา ช่วยเมตตา โผดผายลูก..แนเด้อ.