ในคืนนั้น เธอยังจำได้ไหม
ในคืนที่ฝนโปรยปราย พายุโหมกระหน่ำ
มีหยดน้ำตา และฝนตกลงมา
คำบอกลา ที่ทำให้เธอต้องเสียใจ
มันช่างเหน็บหนาว ทำให้อ่อนไหว
เมื่อความเสียใจ มาพร้อมกับฝนพรำ
มันอาจทำให้ใจของเธอนั้นอ่อนแอ
แต่ก็ทำให้ใจของเธอได้รู้ว่า
ไม่เป็นไร เธอจะไม่เป็นอะไร ต่อให้ฝนนั้นจะตกหนักสักเท่าไร
เธออย่ากลัวฝน มันก็แค่ฝน
มันอาจทำให้เธอหนาว แต่เธอจะไม่เป็นอะไร
ก็เหมือนความเสียใจ ที่มันผ่านเข้ามา
แค่ยิ้มและบอกตัวเองว่า มันจะผ่านไป
ในตอนนี้ เธอไม่ต้องกลัวอีกแล้ว
เธอคงเข้าใจแล้ว ว่าทุกความเสียใจ
มันผ่านเข้ามา และจะผ่านพ้นไป
และก็ทำให้ใจของเธอได้รู้ว่า
ไม่เป็นไร เธอจะไม่เป็นอะไร ต่อให้ฝนนั้นจะตกหนักสักเท่าไร
เธออย่ากลัวฝน มันก็แค่ฝน
มันอาจทำให้เธอหนาว แต่เธอจะไม่เป็นอะไร
ก็เหมือนความเสียใจ ที่มันผ่านเข้ามา
แค่ยิ้มและบอกตัวเองว่า มันจะผ่านไป
เธออย่ากลัวฝน มันก็แค่ฝน
มันอาจทำให้เธอหนาว แต่เธอจะไม่เป็นอะไร
ก็เหมือนความเสียใจ ที่มันผ่านเข้ามา
แค่ยิ้มและบอกตัวเองว่า มันจะผ่านไป
เธออย่ากลัวฝน มันก็แค่ฝน
มันอาจทำให้เธอหนาว แต่เธอจะไม่เป็นอะไร
ก็เหมือนความเสียใจ ที่มันผ่านเข้ามา
แค่ยิ้มและบอกตัวเองว่า มันจะผ่านไป
มันจะผ่านไป
