ยังคงไม่ชิน การอยู่คนเดียวเหงาๆ
มันค่อยๆตาย ดั่งดอกไม้ค่อยๆเฉา
มันไม่เหมือนเดิม
ยังคิดถึงแทบทุกคืน ทำสิ่งเดิมเป็นประจำ
น้ำหอมที่เธอใช้ ยังเก็บไว้เลยด้วยซ้ำ
จนในวันนี้ จนตอนนี้
แม้ว่ารักที่เคยมีจะละลาย
กลายเป็นเพียงความทรงจำ ตอนสุดท้าย
กลายเป็นเพียงใจที่ช้ำ เจ็บเกือบตาย
ยังคิดถึงทุกครั้งที่ลืมตา ในทุกช่วงเวลา
เหมือนว่าปัญหามันยากเกินอธิบาย
ที่อดทนเดินกันมา เรากลับทิ้งมันง่ายดาย
แทบจะยืนอยู่ไม่ไหว น้ำตาไหลโดยไม่อาย
ดื่มให้รักที่เคยดีแต่สุดท้าย
เหมือนละครตอนสุดท้าย เราเติบโตต้องแยกย้าย
รูปเราฉันยังเก็บไว้ เหลือแค่ใจที่สลาย
ไม่มีใครรู้ข้างในมันเจ็บเหลือเกิน
ก็รู้ว่าไม่มีทางเหมือนเดิม
เมื่อไม่มีเธอร่วมเดิน
กลายเป็นเพียงความทรงจำ ตอนสุดท้าย
กลายเป็นเพียงใจที่ช้ำ เจ็บเกือบตาย
ยังคิดถึงทุกครั้งที่ลืมตา ในทุกช่วงเวลา
ทำไมถึงรักษาใครเอาไว้ไม่ได้เลย
ผ่านมานาน too many times
Too manys fights
I will run into your arms
ไม่ว่าในวันนี้เธออยู่ในอ้อมกอดใคร
ให้เธอฟังเพลงนี้จนหลับไป…