เสียงพิณผู้ได๋น้อ
มาต๋อเสียงอ๋อ เสียงอ้อน
ฟังแล้วเป็นตาออนซอน
พออยากฟ้อนใส่กับเสียงพิณ
ดีดลายสาวหลง โต่ดติ๊ต่ง แว่วมาได้ยิน
ริมหาดคูเดื่อคงบ่สิ้น
มนต์เสียงพิณ จากอ้ายคนนั้น
มาพบกันริมหาดคูเดื่อเมื่อวันก่อน
ใจยังอาวรณ์ คิดฮอดแต่อ้ายคนนั้น
ยังจำรอยยิ้ม กรุ้มกริ่ม ยิ้มหวานหวาน
เหมือนต้องมนต์สะท้าน สะกิดใจให้ห่วงหา
แลกเบอร์โทรอ้าย ทั้งเขินทั้งอายเพื่อนกัน
คิดเห็นแต่หน้า จนเก็บไปฝัน
ใจนึกหวั่น เมื่อห่างไกลตา
คิดนำแต่อ้าย ผู้บ่าววาริน คนเคยสัญญา
สองเรายังนัดกันมา นั่งแพกินปลาด้วยกัน
กุ้งเต้นอ้ายบอกมักหลาย กุ้งเต้นอ้ายบอกมักหลาย
ถูกใจสั่งมาให้หน่อย
เอามาก้อยมากินนำแหน่
ยังเทียวแวเอิ้นสั่งให้พี่ชาย
สองเฮาได้ ใกล้ชิดติดกัน
จนได้สัมพันธ์ เป็นแฟนกับอ้าย
ยืนมองน้ำใส ไหลเย็นอยู่ริมหาด
น้องออกมาตามนัด คือบ่เห็นอ้ายคนเคยสัญญา
หรือว่าไปหลงสาวทางได๋ อ้ายจึงบ่มา
เริ่มคิดหลายสิเป็นบ้า ได้แต่ยืนถ้าอยู่หน้าแพ
อ้ายเอ้ย อย่าตั๋วกันเถาะ
ฮู้บ่ว่าใจมันอ่อนแอ
ผู้สาวอำนาจเจริญ ยังมีรักแท้
อย่าตัดเยื้อใย ด้วยการจากไปใจอ้ายบ่แคร์
อย่าปล่อยให้เหลือเพียงแค่
เสียงพิณในความทรงจำ
ใจดำแท้บ้อน้ออ้าย ใจดำแท้บ้อน้ออ้าย
หรือมีไผในใจซ่อนบ่อน
ข่มตานอนมันกะยังคึดพ้อ คึดพ้อโอ้ยคึดพ้อ
คึดพ้อ คึดพ้อโอ้ยคึดพ้อ คึดพ้อ
แต่ทางอ้ายอยู่บ่เซา
นั่งกอดเข่าเหงาอยู่หน้าแพ
อ้ายบ่แคร์หรือว่าคิดไปเอง
ได้แต่ฟังเพลง รอคอยอ้าย รอคอยอ้าย
