ผิดตั้งแต่มีใจให้เจ้าแล้วแม่นบ่
เจ้าบ่เคยขอ เอ่ยปากจักคำ ให้ฮู้ว่ามีใจ
อ้ายคิดไปเองแค่เพียงฝ่ายเดียว
สำคัญโตเจ้าของหลาย
ว่าแต่เพิ่นมีใจให้กันเสมอมา
ยามชวนไปไสมาไสกับอ้าย เจ้าบ่เคยว่าง
กับเขากินข้าวเบิ่งหนัง เจ้าบ่เคยเกี่ยง
เขาแค่หลูโตนชาติเฮาสื่อๆ ไผสิกล้าเอาหัวใจมาเสี่ยง
เปื้อนฝุ่น นอนนา เฝ้าเถียง กับคนจั่งอ้าย
อ้ายคงเหมาะกับการอยู่ในวงเหล้า
กว่าการอยู่ในหัวใจเจ้า คือจั่งกับเขาแม่นบ่
ปล่อยให้น้ำเหล้ามันดูแลอ้าย ส่วนเจ้าไปดูแลเขาเถาะ
คนจั่งอ้ายมันเหมาะกับการสมปูน บ่สมเจ้าดอก
ยามชวนไปไสมาไสกับอ้าย เจ้าบ่เคยว่าง
กับเขากินข้าวเบิ่งหนัง เจ้าบ่เคยเกี่ยง
เขาแค่หลูโตนชาติเฮาสื่อๆ ไผสิกล้าเอาหัวใจมาเสี่ยง
เปื้อนฝุ่น นอนนา เฝ้าเถียง กับคนจั่งอ้าย
อ้ายคงเหมาะกับการอยู่ในวงเหล้า
กว่าการอยู่ในหัวใจเจ้า คือจั่งกับเขาแม่นบ่
ปล่อยให้น้ำเหล้ามันดูแลอ้าย ส่วนเจ้าไปดูแลเขาเถาะ
คนจั่งอ้ายคงเหมาะกับการสมปูน
อ้ายคงเหมาะกับการอยู่ในวงเหล้า
กว่าการอยู่ในหัวใจเจ้า คือจั่งกับเขาแม่นบ่
ปล่อยให้น้ำเหล้ามันดูแลอ้าย ส่วนเจ้าไปดูแลเขาเถาะ
คนจั่งอ้ายคงเหมาะกับการสมปูน บ่สมเจ้าดอก
เขาสมเจ้าส่วนเฮาสมปูน
เฮาก็คงต้องสมปูน บ่สมเจ้าดอก
บ่สมเจ้าดอก
