[แดน]
ในชีวิต จะมีหนึ่งฤดู ทำให้ฉันนั้นรู้สึกคิดถึงคนหนึ่งคน
เราคบกัน และต้องไกลในวันที่ฝนพรำเช่นวันนี้
[แป้งโกะ]
ฝนตก ยิ่งนึกถึงทีไรก็ยิ่งชุ่มฉ่ำอุ่นในหัวใจ
แม้ว่าคืนนี้อากาศจะหนาวสักเท่าไร
ก็ขอฝากลมฝนช่วยเป็นสื่อให้เธอรู้
[แดน]
ว่าฉันคิดถึง (ว่าฉันคิดถึงเธอเรื่อยไป) และยิ่งคิดถึง
ในคืนที่ฝนปรอยเรา อยู่ด้วยกันตรงนี้
[แป้งโกะ]
ฉันเหงาเธอรู้ไหม ฉันหนาวจนแทบขาดใจ
ไม่มีอ้อมกอดจากเธอที่รู้ใจ รอคอยเธอกลับมาหา
เฝ้ารอจนฝนซา สุดท้ายว่างเปล่า
[แดน]
ยังจดจำ ทุกสิ่งที่สวยงามทุกความรู้สึก
ก่อนนั้นที่ใกล้กัน ในวันนี้
ยังเฝ้ารออยู่ที่เดิมในคืนที่ฝนพรำไม่ไปไหน
[แป้งโกะ]
ฝนตก ยิ่งนึกถึงทีไรก็ยิ่งชุ่มฉ่ำอุ่นในหัวใจ
แม้ว่าคืนนี้อากาศจะหนาวสักเท่าไร
ก็ขอฝากลมฝนช่วยเป็นสื่อให้เธอรู้
[แป้งโกะ]
ว่าฉันคิดถึง และยิ่งคิดถึง
ในคืนที่ฝนปรอยเราอยู่ด้วยกันตรงนี้
[แดน]
ฉันเหงาเธอรู้ไหม ฉันหนาวจนแทบขาดใจ
ไม่มีอ้อมกอดจากเธอที่รู้ใจ
[แป้งโกะ]
รอคอยเธอกลับมาหา
เฝ้ารอจนฝนซา สุดท้ายก็ว่างเปล่า
[แดน]
ฉันคิดถึง (และยิ่งคิดถึง)
ในคืนที่ฝนปรอยเราอยู่ด้วยกันตรงนี้
[แป้งโกะ]
ฉันเหงาเธอรู้ไหม (ฉันหนาวจนแทบขาดใจ)
ไม่มีอ้อมกอดจากเธอที่รู้ใจ
[แป้งโกะ]
รอคอยเธอกลับมาหา
เฝ้ารอจนฝนซา สุดท้ายก็ว่างเปล่า
[แดน]
ก็ว่างเปล่า