ต้องนั่งกอดเข่าอีกนานเท่าไร
เมื่อคนรักมันทิ้งไปมีคนอื่น
คงเป็นเพราะฉันเองไม่อาจทนฝืน
จึงต้องทนกล้ำกลืนอยู่คนเดียว
ผิดที่รักใครแล้วให้หมดใจ
คาดหวังอะไรมากไป ไม่เจียมตัว
ทุ่มรัก ทุ่มเทให้ไป ไม่เคยคิดว่าเธอแค่ลวง
สุดท้ายจะเป็นอย่างไรหนอตัวเรา
และไม่นานก็เริ่มกระจ่าง กับการที่ไม่เจียมใจ
เมื่อคนรักที่เคยไว้ใจ กลับทิ้งกันไป
ไปหาคนใหม่ เพิ่งคิดได้อะไรก็สายอีกแล้วกู
เจียมตัวเจียมใจไว้เลย ว่าเธอกำลังจะทิ้งไป
ว่าเธอกำลังมีรักใหม่ ต้องเจ็บและช้ำอีกนานเท่าไร
ก็เตรียมใจไว้บ้าง ก่อนที่อะไรอะไรจะสายไป
จะไม่ได้มานั่งเสียใจ ให้มันเหลือที่ว่างเอาไว้พื้นที่ของความเจ็บ
ที่ผ่านมานั้นมันคืออะไร
ไม่เคยรักกันเลยใช่ไหมทิ้งไปง่ายอย่างนี้
มันเจ็บช้ำ ทรมานไม่มีชิ้นดี
อยากจะถามเธอสักที โว หัวใจเธอทำด้วยอะไร
และไม่นานก็เริ่มกระจ่าง กับการที่ไม่เจียมใจ
เมื่อคนรักที่เคยไว้ใจ กลับทิ้งกันไป
ไปหาคนใหม่ เพิ่งคิดได้อะไรก็สายอีกแล้วกู
เจียมตัวเจียมใจไว้เลย ว่าเธอกำลังจะทิ้งไป
ว่าเธอกำลังมีรักใหม่ ต้องเจ็บและช้ำอีกนานเท่าไร
ก็เตรียมใจไว้บ้าง ก่อนที่อะไรอะไรจะสายไป
จะไม่ได้มานั่งเสียใจ ให้มันเหลือที่ว่างเอาไว้
เจียมตัวเจียมใจไว้เลย ว่าเธอกำลังจะทิ้งไป
ว่าเธอกำลังมีรักใหม่ ต้องเจ็บและช้ำอีกนานเท่าไร
ก็เตรียมใจไว้บ้าง ก่อนที่อะไรอะไรจะสายไป
จะไม่ได้มานั่งเสียใจ ให้มันเหลือที่ว่างเอาไว้พื้นที่ของความเจ็บ
ให้มันเหลือที่ว่างเอาไว้ พื้นที่ของความเจ็บ
พื้นที่ของความเจ็บ