นานแค่ไหน เวลาที่เธอไม่อยู่
อยากให้รู้ ว่ามีรักที่รอ
คอยเคลื่อนไหว บ้างหลับใหลเพื่อรอ
คงอยากขอ ได้เจอเธออีกที่
และมันจะมองที่ตรงหน้าต่าง มันคงคิดถึงที่นอนหนุนตัก
ที่ ที่ เคยพักให้กายใจอุ่น ที่เดิมที่คุ้นเมื่อมีเธออยู่
และมันยังรอให้เธอกลับ เฝ้ารอวันนับให้เธอกอด
ได้จูบและหอมที่เคยปลอบ ประโลมจากฝัน ที่ไม่ดีนัก
และยังร้องให้เธอตอบ อยู่กับข้าวของที่เธอจัด
เฝ้ารอเคยเสียงที่เคยดัง เวลาที่เธอยืนอยู่ตรงนี้ เท่านาน
ยังรักเธออย่างเคย
เธออยู่ไหน จะกลับใช่ไหม มันคงคิดถึง คนดี
และมันจะมองที่ตรงหน้าต่าง ที่เธอส่งยิ้มให้มันเมื่อวาน
มันช่างอ่อนหวาน และให้ใออุ่น ที่เดิมที่คุ้น เมื่อมีเธออยู่
ช่างโชคดีได้เจอ บนโลกนี้มีเธอ
เปลี่ยนแปลงก้าวที่เดิน เรื่องที่จำ รักที่เจอ
เปลี่ยนความหมายที่มี ยังหวั่นไหวทุกที
เวลาที่เธอ ต้องพบและเจอเรื่องร้ายเผชิญอยู่
อยากจะขอให้มันหยุด อยากจะขอให้มันจบ
อยากจะพบเธอในตอนกลับ
เธอจำได้ไหมว่าเราโชคดี ที่ๆ ตรงนี้มีเราอย่างเคย