เธอคือไฟนำทาง
เข็มทิศบนบนฟ้าเป็นดังดาวนายพราน
แสงที่ทอประกาย วันนั้นมันมองลงมาที่ฉัน
ก็ตั้งคำถามอยู่กับตัวเอง ฉันมีสิทธิ์รัก หรือ เพียงแค่หวัง
ในท้องทะเลไกล ฉันมีเพียงแค่ดวงใจ
มีแค่ใจน้อยๆ ล่องลอยตามแสงที่เธอนั้นพาไป
ฉันไม่ค่อยจะเข้าใจ เรียนมาน้อยนักเกินใคร
ตามใครไม่ทัน มีเธอเท่านั้นที่ฉันกล้าฝาก ดวงใจ
ในคลื่นทะเลที่แรง และ สูงเธอบอกว่าฉันนั้นคือกัปตัน
แรงลมที่ปลิวไสว เธอร้องตะโกนต้องสู้กับมัน
ถึงแม้พายุจะถาจะโถมแค่ไหน จะไม่กลับลำ
ถึงแม้ต้องตายถึงแม้ต้องหายถึงแม้หัวใจจะต้องผิดหวัง
* ถึงแสงไฟวันนี้จะอยู่อีกแสนไกล ฉันจะตามไปคว้าแม้อยู่ปีแสงใด
และ แม้มันยังไม่ถึง ฉันไม่เคยจะถามว่ามันต้องไกลเพียงไหน
เพียงฉันจับมือเธอ เหมือนวันที่เราเจอ
คำตอบทุกอย่างคือเธอนั้นเป็นดัง Queen Girl
และ ต่อให้ฟ้า และ ท้องทะเลจะกีดกัน
แต่คงไม่พอจะมาทำลายความรักฉัน
เสียงดังในหัวมันคอยบอก
มึงไม่ได้รวย ไม่ได้เก่ง
ไม่ได้มีพร้อม เรียกง่ายๆคือกระจอก
ไม่ใช่คำตอบ คนที่เขาเก่งกว่ามีเป็นโหลเป็นกระสอบ
ไม่ได้หล่อเลยไอสัส มึงอย่าทำมาเป็นสูงส่ง
ภาระหน้าที่มึงอีกฝูงนึง
ควรปล่อยหงส์ให้ได้ได้บิน อย่ามาผูกขาไว้อยู่กับโคลนดิน
เสียงเธอกลับผุด หยุดความคิด
“บอกให้ฉันสู้ เธอจะอยู่ตรงนี้”
เธอไม่เคยเสียใจ ลูบหัวพร้อมยิ้ม
ปาดน้ำตาจากแก้ม สองข้าง
ทำยิ่งกว่าเพื่อนซี้ บอกฉันเก่งกว่านี้
เธอรอได้ ไม่ว่าไกลกี่ลี้
เธอถามฉันรอนานหนาดนี้ คนอื่นจะหนีหมด
แต่เธอจะอยู่ตรงนี้