เมื่อยกับชีวิต ล้มลุกคลุกคลานจนถอดใจ
หลายเรื่องถาโถมเข้ามาใส่ แต่บ่อาจทำลายฮักเฮา
* ตั้งแต่เธอเดินเข้ามา คำว่าท้อกะบ่ฮู้จัก
กะเพราะเธอเป็นหลายกว่าฮัก เป็นชีวิตเป็นลมหายใจ
ระหว่างทางสองเฮาต้องฝ่าขวากหนาม
แค่ได้เห็นรอยยิ้มกะหาย คอยเป็นแฮงใจแค่นี้ก็พอ
** ย้อนอ้ายเป็นคู่คิด เป็นคู่ชีวิตเป็นลมหายใจ
หนักหรือเบาบ่เสียไปใส จับมือกันไว้เติบโตไปนำกัน
กาลเวลาเปลี่ยน สิดนป่านได๋แต่หัวใจบ่เคยเปลี่ยนผัน
มีกันและกันแบบนี้ตลอดไป สิดนป่านได๋กะฮักเพียงอ้าย
ซ้ำ ( *, ** )
