ก็รู้แหละว่าเธอชอบเค้า
ก็รู้แหละว่าเธอยังคิดถึงเค้าอยู่
ฉนั้นคงทำอะไรไม่ได้มากมาย
ฉนั้นคงทำอยู่เพียงแค่มองเธออยู่ไกลๆ
ได้โปรดลืมเรื่องจากการทุกข์ใจในคืนนี้
ให้ทุกสิ่งมันเป็นดั่งหวัง
นอนหน่อยไหม
เธอควรจะรักตัวเองเสียบ้าง
ดึกขนาดนี้หากคิดถึงเค้าคงทักแล้ว ตั้งนานแล้ว
มีเพียงเรานั้นที่ยังคิดถึงอยู่
มีเพียงเรานั้นที่ยังรอเค้าอยู่ฝ่ายเดียว
ฉันว่าเธอควรพอได้แล้วและไปนอน
ทำไมคนที่เธอเฝ้ารอถึงไม่เป็นฉัน
ทำไมคนที่เธอต้องการถึงไม่เป็นฉัน
จะได้ไม่ต้องมองหน้าจอรอเค้าอยู่อย่างนั้น
ได้โปรดลืมเรื่องจากการทุกข์ใจในคืนนี้
ให้ทุกสิ่งมันเป็นดั่งหวัง
นอนหน่อยไหม
เธอควรจะรักตัวเองเสียบ้าง
ดึกขนาดนี้หากคิดถึงเค้าคงทักแล้ว ตั้งนานแล้ว
มีเพียงเรานั้นที่ยังคิดถึงอยู่
มีเพียงเรานั้นที่ยังรอเค้าอยู่ฝ่ายเดียว
ฉันว่าเธอควรพอได้แล้วและไปนอน
(นอนได้แล้ว)
(เธอควรจะรักตัวเองเสียบ้าง
ดึกขนาดนี้หากคิดถึงเค้าคงทักมา)
ตั้งนานแล้ว
มีเพียงเรานั้นที่ยังคิดถึงอยู่
มีเพียงเรานั้นที่ยังรอเค้าอยู่ฝ่ายเดียว
ฉันว่าเธอ (ควรพอได้แล้ว)
นอนหน่อยไหม
เธอควรจะรักตัวเองเสียบ้าง
ดึกขนาดนี้หากคิดถึงเค้าคงทักแล้ว ตั้งนานแล้ว
มีเพียงเรานั้นที่ยังคิดถึงอยู่
มีเพียงเรานั้นที่ยังรอเค้าอยู่ฝ่ายเดียว
ฉันว่าเธอควรพอได้แล้วและไปนอน
