เธอหลอกให้ฉันต้องจมปลัก กับรักที่ลวงหลอก
เธอบอกว่ารักและเชื่อใจ แต่ทำไมสุดท้ายเธอทิ้งกัน
และเธอทําอย่างนั้นได้ยังไง คนรักแทบทั้งคน
ทั้งที่ตัวฉันก็เชื่อใจ แต่ว่าตอนสุดท้ายต้องนอนซม
และทำไมไม่เหมือนวันแรกวันนั้นที่พูดจา
เธอนั้นกลับทิ้งฉันง่ายและก็ทำเหมือนฉันเป็นผักปลา
เยื่อใยเธอก็คงไม่มีไอ้ที่ผ่านมาแค่หลอกตา
ที่แท้เธอก็คือมารร้าย ที่อยู่ในร่างของนางฟ้า
รักที่ให้ฉันไม่ได้หวังจะทวงคืน
และคงไม่มีคำถามจากคนหมดรักเมื่อวานซืน
ก่อนไปพูดหน่อยก็ได้ ไม่หันหน้าหนีและทำลืม
ทำไมเธอลืมกันง่ายแต่ฉันนั้นเองดันเองไม่ลืม
ถ้าเป็นตัวฉันเองฉันคงทำไม่ได้
ทำท่าทางเหมือนไม่รู้จักกันบ้าง
เคยได้กอดเธอตอนนี้กอดหมอนข้าง
เคยอยู่ในสายตา แต่ดันมาโดนมองข้าม
ต้องรับผิดชอบตัวเอง หัวใจที่พังก็ยับเยิน
เขาไม่ได้รักแม้แต่น้อยเดียว
ลืมยังไม่ลงยังมาซ้ำเติมอีก
คนใจร้าย คนใจดำ
แม่งามขำเธอทำอย่างนั้นได้ยังไง
เธอหลอกให้ฉันต้องจมปลัก กับรักที่ลวงหลอก
เธอบอกว่ารักและเชื่อใจ แต่ทำไมสุดท้ายเธอทิ้งกัน
และเธอทําอย่างนั้นได้ยังไง คนรักแทบทั้งคน
ทั้งที่ตัวฉันก็เชื่อใจ แต่ว่าตอนสุดท้ายต้องนอนซม
และทำไมไม่เหมือนวันแรกวันนั้นที่พูดจา
เธอนั้นกลับทิ้งฉันง่ายและก็ทำเหมือนฉันเป็นผักปลา
อยากจะเทก็คงไม่มี ที่ผ่านมาแค่หลอกตา
ที่แท้เธอก็คือมารร้าย ที่อยู่ในร่างของนางฟ้า
ก็ฉันนั้นหลงรักเธอไปแล้ว
ทำไมหัวใจเจ้ากรรมเหตุใดต้องช้ำตลอดมา
และไม่เคยเจอรักจริง ทิ้งกันง่ายดาย
โดนอย่างนี้ฉันคงต้องฝังใจ คิดถึงเธออยู่มากมาย
ทำไงได้ คนมันใจง่าย
เขานั้นอยู่เฉยๆ ดันไปรักเขาได้
รักเขามากไปเขาเลยสวมเข้าให้
ใจแลกใจมันคงเป็นไปไม่ได้
อาชีพของฉันก็เป็นแค่พนักงาน
แต่เจ็บซ้ำซ้ำ จนได้เป็นงานประจำ
ต้องทนไปอยู่อย่างนี้ไม่รู้กี่ปีกี่วัน
เพื่อลืมเรื่องราวของคนร้ายๆ คนนั้น
เธอหลอกให้ฉันต้องจมปลัก กับรักที่ลวงหลอก
เธอบอกว่ารักและเชื่อใจ แต่ทำไมสุดท้ายเธอทิ้งกัน
และเธอทําอย่างนั้นได้ยังไง คนรักแทบทั้งคน
ทั้งที่ตัวฉันก็เชื่อใจ แต่ว่าตอนสุดท้ายต้องนอนซม
และทำไมไม่เหมือนวันแรกวันนั้นที่พูดจา
เธอนั้นกลับทิ้งฉันง่ายและก็ทำเหมือนฉันเป็นผักปลา
อยากจะเทก็คงไม่มี ที่ผ่านมาแค่หลอกตา
ที่แท้เธอก็คือมารร้าย ที่อยู่ในร่างของนางฟ้า